2021

2ND PART OF SPECIAL 2021 FEATURE

Τον Michael Schinkel ίσως να μην το γνωρίζουμε πολλοί σαν όνομα... Από τις στάχτες των ποζεροχαρτνροκάδων FireFox που κυκλοφόρησαν μάλιστα και ένα δίσκο το 1989 και θνάνοντας στα πιο σοβαρά 90ς η μπάντα άλλαξε το όνομα της σε Eternal Flame και σκλήρυνε σημαντικό τον ήχο της. Αρκετά καλοί δίσκοι (δεν τρελάθηκα ποτέ με τα τραγούδια τους) με τον δεύτερο δίσκο ‘’ King Of The King’’ να ακούγεται αρκετά το όνομα τους. Το 2012 το όνομα της μπάντας αλλάζει σε Michael Schinkel’s Eternal Flame μιας και μόνο αυτός απέμεινε μαζί με τον μπασίστα Tom Keller.

Τους Mind Of Evil δεν τους γνώριζα πριν ακούσω το τελευταίο τους αλμπουμ ‘’ Raven's Path’’ που κυκλοφόρησε πριν κανά δίμηνο. Κακώς. Ήδη άκουσα το προηγούμενο υλικό τους και τους βρίσκω μια άκρως ενδιαφέρουσα μπάντα που συνδυάζει πολλά και διαφορετικά πράγματα με μπόλικες επιρροές από διαφορετικά ακούσματα. Τα ίδια μέλη συντηρούν ακόμα ένα συγκρότημα, τους Nexon αλλά εκεί είναι πιο straight Power Metal καταστάσεις. Άσε που οι Mind Of Evil για την ακρίβεια είναι το συνθετικό και σε μεγάλο βαθμό εκτελεστικό παιδί του Christopher Dagenhart .

Τον David Reece τον ξέρουμε; Ναι, και ας μην μας λέει κάτι το όνομα. Έχει τραγουδήσει στους Accept (Eat the Heat), στους Bonefire (Glörious/Pearls), στους Stream, στους Sircle Of Silence και άλλες μπάντες, hard rock οι περισσότερες. Ε κάπου θα τον έχεις ακούσει. Πλέον έχει και σόλο καριέρα με το όνομα του να βαπτίζει και τη μπάντα. Ο αμερικανός τραγουδιστής συνεχίζει με νέο άλμπουμ (προηγήθηκε το 2020 το ‘’ Cacophony of Souls’’) με μέλη από Γερμανία και Ιταλία, ενεργά στη Metal κοινότητα του σήμερα.

Πολλοί από εμάς δεν μπορούν να στηρίξουν επιχειρήματα πως μια μπάντα σαν τους Beast In Black έγιναν τόσο εμπορικά επιτυχημένοι. Η απάντηση είναι μόνο μία. Είναι διασκεδαστικοί.  Υπάρχουν εκατοντάδες καλύτεροι συνθέτες εκεί έξω, στιχουργοί, κιθαρίστες κτλ που τους τρώει η μαρμάγκα και τους ξέρουν 30 φίλοι τους ενώ οι Φιλανδοί έκουν ακουστεί σε όλη την υφήλιο. Για όσους δεν γνωρίζουν τη μπάντα, οι Beast In Black  σχηματίστηκαν το 2015 από τον κιθαρίστα Anton Kabanen των Battle Beast (άλλη μια σχετικά μέτρια μπάντα που χαίρει εμπορική επιτυχία) όταν αποχώρησε από τη μπάντα.

Με τέτοιο όνομα, Lucifer, περιμένεις κάτι πολύ ακραίο ηχητικά και σατανικό. Υπάρχουν τέτοιες μπάντες με αυτό το όνομα. Υπάρχουν όμως και οι Σουηδοί Lucifer που προτίμησαν πιο μελωδικές φόρμες, σχεδόν  στα όρια του doom rock. Ηγέτης της μπάντας ο γνωστός και μη εξαιρεταίος drummer των Entombed (και δεκάδων άλλων συγκροτημάτων) Nicke Andersson. Μαζί του από την αρχή, η μούσα και σύζυγος του, Johanna Sadonis πίσω από το μικρόφωνο. Ήδη από τον τρίτο δίσκο τους, το περσινό ‘’Lucifer III’’ η μπάντα είχε γίνει τετραμελής με τον Nicke να ασχολείται πλέον εξ’ ολοκλήρου με τα drums.

Φαντάζομαι και ελπίζω ότι είμαστε πολλοί αυτοί που ενθουσιαστήκαμε το 2019 με το ντεμπούτο άλμπουμ των Καναδών Smoulder. Επικό heavy/doom με εξαιρετικές κιθάρες και γυναικεία φωνητικά. Αναμένω εναγωνιωδώς το νέο τους άλμπουμ αλλά μέχρι τότε ευτυχώς υπάρχει κάτι όμορφο στον ορίζοντα. Το project του κιθαρίστα τους S. Vincent ο οποίος εδώ και μια δεκαετία αραιά και που δημιουργεί εξαιρετικό Heavy Metal, δυστυχώς ποσοτικά λίγο αλλά ποιοτικά πολύ. Μιλάω για τους Ezra Brooks  (όνομα από bourbon whiskey, λίγο άσχετο αλλά ακούγεται ωραίο στα αυτιά) στους οποίους ο Shawn παίζει τα πάντα.

Οι Death SS υπήρξαν στυλοβάτες της Ιταλικής metal σκηνής στα 80ς-αρχές 90ς. Πάντοτε μπροστά από την εποχή τους, πάντοτε με πειραματικές ορέξεις, πάντοτε ποιοτικοί συνθετικά.  Η σκηνική παρουσία και το image με τις  στολές γνωστών horror μύθων, πάντοτε ενδιαφέρουσα. Τα χρόνια πέρασαν, μιλάμε για πολλές δεκαετίες πριν. Από την αρχική σύνθεση μόνο ο αρχηγός και τραγουδιστής Steve Sylvester έχει μείνει στη μπάντα. Ο ήχος της μπάντας άλλαξε κατά πολύ παίζοντας αρκετά με πιο μοντέρνους ήχους, μπλιμππλίκια κτλ.

Θεωρώ τους Count Raven στις είκοσι καλύτερες μπάντες του doom metal που έχουν υπάρξει ποτέ. Αν το κοιτάξουμε και δισκογραφικά, μέχρι σήμερα είχαν πέντε στα πέντε, άρα πάνε άνετα στις δέκα καλύτερες. Μάλιστα το ‘’ Mammons War’’ του 2009 κοιτάει στα μάτια τα πρώτα τέσσερα, μην σας πω ότι τα ένα-δυο ίσως να τα βάζει και κάτω.

Εξαιρετική επιλογή ονόματος το όνομα των Βρεττανών Toledo Steel. Η λέξη ‘’ατσάλι’’ κατεθείαν φέρνει τα καλύτερα στο νου για τα μεταλλικά μας δρώμενα ενώ η Ισαπνικη πόλη Toledo η οποία φημιζόταν για την κατασκευή σπαθιών κάνει τα πράγματα ακόμα καλύτερα. Είναι και το λογότυπο και οι χρωματισμοί του, όλα φέρνουν σε 80ς και ανόθευτο ατσάλι. Οι άγγλοι νεαροί (όχι πιτσιρικάδες όμως,30άρηδες και βάλε)  είναι μια μπάντα δεκαετίας μόνο. Από το 2011 που ιδρύθηκαν, χτίζουν τη μπάντα και τη φήμη της σταδιακά καιμε τα καλύτερα υλικά.