Πολλές οι μπάντες που επανασυνδέθηκαν μετά από δεκαετίες διάλυσης με καταστροφικα αποτελέσματα. Άλλες που μόνο ένα μέλος έμεινε από την παλιά φουρνιά και ο ήχος τους δεν παραπέμπει επουδενί στον ήχο που τους γνωρίσαμε και αγαπήσαμε. Πολλά τα παραδείγματα, δυστυχώς. Λιγότερες περιπτώσεις οι επιτυχημένες, ή έστω σε ένα σεβαστό επίπεδο. Εδώ πρέπει να καταταχτούν οι Δανοί Witch Cross που το 1984 μας παρέδωσαν το τρομερό ‘’Fit For Fight’’. Εξαιρετικότατο.
Θα είμαι ειληκρινής. Τους Rhapsody (Of Fire) τους έχω εγκταλείψει σαν οπαδός. Μπορεί να ακούω τις νέες τους κυκλοφορίες αλλά έχω πραγματικά να ασχοληθώ με βαθιά ακούσματα και αγορές σχεδόν μια εικοσαετία. Ο αρχικός ενθουσιασμός του διαφορετικού που με συνεπήρε στις πρώτες κυκλοφορίες χάθηκε από τα υπερσυμφωνικά χολιγουντιανά μετακόλουθα τους. Όπως και να χει, τους παρακολουθούσα. Μετά έγινε το σχίσμα, με διαφορετικά ονόματα, πολλές αλλαγές σε μέλη και τελικά καταλήξαμε εδώ και χρόνια να μιλάμε για το προσωπικό μουσικό όχημα του Alex Staropoli, συνθέτη και πληκτρά της μπάντας.
Μια από τις επικότερες μπάντες όλων των εποχών και ειδών, είναι οι Ρώσσοι Scald. Ανάμεσα στα ελάχιστα 100άρια μεταξύ χιλιάδων δίσκων που έχουν περάσει από τα χέρια και τα αυτιά μου. Από το 1993 και μέχρι τις 6 Σεπτέμβρη που ο τραγουδιστής του απεβίωσε από ατύχημα κατάφεραν και έβγαλαν ένα και μοναδικό θαύμα-δίσκο, το ‘’Will of Gods Is a Great Power’’. Πολλοί τους έμαθαν μεταγενέστερα μα όποιος ήρθε σε επαφή με την μουσική τους δεν έμεινες ανέγγιχτος, ποτέ πια ο ίδιος. Τελικά η απόφαση πάρθηκε, οι Scald επανασυνδέθηκαν με την αυθυεντική σύνθεση, με διαφορετικό τραγουδιστη φυσικά.
Πρόλογο και μπλα μπλα περί ανέμων και υδάτων για τους Razor, ΔΕΝ έχει. Αν δεν γνωρίζεις τους συγκεκριμένους Καναδούς, ή δεν έχεις σχέση με το metal ή απλά έχεις περιορίσει τα ακούσματα σου στα πολύ μελωδικά. Οι Razor υπάρχουν από το 1983 και στα εννιά χρόνια που άντεξαν (1992) έβγαλαν επτά καταπληκτικούς δίσκους. Και οι ΕΠΤΑ. Το 1996 η μπάντα επανασυνδέθηκε με εναπομείναντα αρχικό μέλος τον κιθαρίστα Dave Carlo και μέχρι σήμερα έχουν κυκλοφορήσει ακόμα ένα δίσκο, το αρκετά καλό ‘’ Decibels’’ ενώ την τελευταία δεκαετία έχει επιστρέψει και ο αυθεντικός μπασίστας Mike Campagnolo.
Όλοι εσείς εκεί έξω που την ψάχνετε λίγο παραπάνω με το Αμερικανοτραφές Power Metal σαν ήχο και ας μην είναι καν από Αμερική, σίγουρα θα έχετε συναντήσει κάπου τους Nothing Sacred από την Αυστραλία. To ep ‘’Deathwish’’ (1985) και το ντεμπούτο ‘’ Let Us Prey’’ (1988) χαίρουν μεγάλης εκτίμησης από τους οπαδούς αυτής της μουσικής.
Σε περίπτωση που αρέσκεσαι σε ήχους (Τευτονικού) Power Metal και δεν γνωρίζεις τους Angel Dust, κάνε μια χάρη στον εαυτό σου και πήγαινε λιώσε τους δίσκους τους. Ότι έχουν κυκλοφορήσει από την επανασύνδεση τους από το 1997 (δηλαδή τέσσερις δίσκους) είναι εκπληκτικό. Δυστυχώς μετά το ‘’Bleed’’ του 2002 είχαμε πλήρη δισκογραφική ακινησία με το 2011 να πέφτουν οι τίτλοι τέλους για δεύτερη φορά (έχουν επανασυνδεθεί, περιμένουμε νέο υλικό ανυπόμονο). Η ιστορία των Angel Dust δεν ξεκινά όμως με την επανσύνδεση του 1997 αλλά με τη δημιουργία της μπάντας το 1984.
Thy Row. Φιλανδικό, μοντέρνο hard rock, αρκετά σκληρό θα έλεγα, στα όρια του heavy metal. Λογικό μαις και το συγκρότημα ιδρύθηκε το 2017 και στις τάξεις του συμπεριλαμβάνεται ο τραγουδιστής Mikael Salo, γνωστός από τους symphonic power metallers Everfrost και Metal de Facto. Το κουιντέτο συμπληρώνουν οι Jussi Laulainen και Ville Vase στις κιθάρες, ο Juho Jokimies στο μπάσο και ο Teemu “Snake” Laitinen στα ντραμς.
Εκπληκτική κυκλοφορία ο νέος δίσκος των Images Of Eden. Πάντα τους είχα σε μεγάλη εκτίμηση αλλά νομίζω ότι αυτή τη φορά ξεπέρασαν τον εαυτό τους. Οι Images Of Eden είναι το καλλιτεχνικό παιδί του Gordon Tittsworth αφού έφυγε από τη προηγούμενη μπάντα του το 1998. Ο πρώτος, ομώνυμος,αυτοχρηματοδοτούμενος δίσκος κυκλοφόρησετο 2001 και τα πάντα ανέλαβε ο ίδιος εκτός από τα drums (session μουσικός).
Οι Eternal Silence είναι μια Ιταλική συμφωνική metal μπάντα από τη Λομβαρδία και ήδη μετράει δεκατρία χρόνια ύπαρξης. Η βάση των Eternal Silence είναι ο Alberto Cassina στη φωνή ο οποίος είναι και κιθαρίστας και βασικός συνθέτης της μπάντας και η Marika Vanni (γυναικεία φωνητικά). Μαζί τους από την αρχή ο μπασίστας Alessio Sessa ενώ ο drummer Davide Massironi προστέθηκε ένα χρόνο μετά. Στην πορεία τους έχουν κυκλοφορήσει ήδη τρεις δίσκους με τους δυο πρώτους να βγαίνουν από τη γνωστή Ιταλική εταιρία Underground Symphony.
Στο παιχνίδι των επανακυκλοφοριών από σχετικά άγωνστες μπάντες του Heavy, Speed, Power και Doom metal των 80ς, έχει μπει και η Πρτογαλική εταιρία Lost Realm Records. Την τελευταία πενταετία ένα πλήθος κυκλοφοριών αγνώστων συγκροτημάτων έχει φτάσει στα αυτιά μου και μάλιστα οι περισσότερες από αυτές μου έχουν αρέσει. Σειρά παίρνουν οι Αμερικανοί melodic metallers, Letchen Grey που δεν κατάφεραν και πολλά στο σύντομο βίο τους. Ξεκίνησαν σαν Sexist το 1982,άλλαξαν το όνομα σε Letchen Gery το 1984 και τελικά ένα χρόνο αργότερα κατάφεραν να κυκλοφορήσουν το πρώτο demo τους.