Monuments
Τα τέλη της δεκαετίας του 80 με αρχές της δεκαετίας του 90 ήταν η χρυσή εποχή του Death Metal. Αναρίθμητες μπάντες ξεπηδούσαν από κάθε χωριό του πλανήτη και παίζανε αυτήν την μουσική. Οι Cancer, μια μπάντα από την Αγγλία, ξεκίνησε και αυτή δειλά το 1987 με κάποια demos που δεν ξεδίπλωναν τις πλήρεις δυνατότητες της μπάντας. Ντεμπούτο το 1990 με τίτλο ‘’To The Gory End’’ και εξώφυλλο επηρεασμένο από την ταινία με ζόμπις ‘’Dawn Of The Dead’’ και γι αυτό απαγορεύτηκε. Death Metal όπως το αγαπήσαμε, με τα χεράκια του Scott Burns να συντελεί στο απόκοσμο του ήχου.
Υπήρξαν αρκετές μπάντες στην metal κοινότητα με θετικά (χριστιανικά) μηνύματα αλλά λίγες ήταν αυτές πού άνηκαν στον ακραίο χώρο. Και όταν λέμε ακραίο ήχο στα μέσα των 80ς, μιλάμε για thrash metal. Η Αγγλία πήρε μέρος και αυτή ( μια συλλογή του 1991 με τίτλο ‘’White Metal Warriors περιείχε όλους τους αξιόμαχους εκπρόσωπους της) με τους Seventh Angel και λίγο αργότερα τους Detritus. Οι Seventh Angel ξεκίνησαν το 1987 και τα 3 ντέμος πήραν καλές κριτικές από περιοδικά, συνέντευξη στο Κανάλι 4 και παίξιμο του ‘’Forbidden Desire’’ στο BBC.
Metal Opera…A Space Opera το ονομάζει ο Arjen Anthony Lucassen το τρίτο ολοκληρομένο θεματικό δίσκο των Ayreon του, με τίτλο The Electric Castle. Κυκλοφόρησε από την Transmission Records στις 30 Αυγούστου 1998.
Χριστιανισμός και Metal Μουσική δεν ήρθαν ποτέ τόσο κοντά όσο στην περίπτωση των Saviour Machine. Και μάλιστα τόσο ποιοτικά. Τα αδέρφια Clayton,Eric και Jeff (φωνή ο μεν, κιθάρα ο δε) ήταν ανέκαθεν η ψυχή της μπάντας και βρίσκοντας του σωστούς και φαντάζομαι ομοιδεάτες συναδέλφους ξεκίνησαν το ταξίδι τους πίσω στο 1989. Το ομώνυμο ντέμο cd του 1990 είναι παράδεισος για τα αυτιά με τον λυρισμό που το χαρακτηρίζει.
Κάντε μια ανάμειξη στο μυαλό σας. Το πάθος και την εφηβεία του N.W.O.B.H.M. με τα βαριά, σκοτεινά riffs και την εμπειρία των Black Sabbath. Κάτι σαν Witchfinder General δεν σας ήρθε στο μυαλό. Οι Βρετανοί ιδρύθηκαν το 1979 και ένωσαν μουσικά τις μεγάλες τους αγάπες. Ένα σινγκλάκι το 1981και ένα ep ένα χρόνο αργότερα κάτω από εταιρία με το όνομα Heavy Metal Records ήταν αρκετό για να κάνουν το όνομα τους γνωστό. Ε μετά πρόσθεσαν και γυμνές κοπέλες στα εξώφυλλα τους (μάγισσες) και έδεσε το γλυκό. Μιλάμε για δυόμιση δεκαετίες πριν, δεν ήταν εύκολο αυτό.
Αρκετές είναι οι μπάντες που πήραν μέρος στο κίνημα του New Wave Of British Heavy Metal αλλά λίγες αυτές που επιβίωσαν . Οι White Spirit ανήκουν στην δεύτερη κατηγορία. Μπάντα που σχημάτησε ο Janick Gers (ναι, ο πλέον κιθαρίστας των Iron Maiden) μαζί με τον drummer Graeme Crallan (R.I.P. 2008) το 1975. Λάτρης του Rory Gallagher, Led Zeppelin και T.Rex, γρήγορα αγάπησε και τους Deep Purple επηρεασμένος από τις ικανότητες του Blackmore.
\r\n\r\n
Saint Vitus ένα από τα πιο επιδραστικά doom σχήματα που έχουν περάσει από τον heavy ήχο.
\r\n\r\n
Ξεκίνησαν παλιά το 1978, σαν Tyrant και έβγαλαν το Rehearsal 1978 και Demo 1979 και μετονομάστηκαν σε Saint Vitus το 1981. Τότε ήταν ο κιθαρίστας Dave Chandler, ο μπασίστας Mark Adams, ο μακαρίτης από το 2010 πια, ντράμερ Armado Acosta, και ο τραγουδιστής Scott Reagers. Με αυτό το line up κυκλοφόρησαν το 1984 το ντεμπούτο ομώνυμο δίσκο, αλλά και τα Hallows Victims, το 1985, το Die Healing, πιο μετά το 1995.
Οι Αμερικανοί Gargoyle είναι από τις πολλές περιπτώσεις στην metal μουσική που με ένα σύντομο πέρασμα αφήσαν και αυτοί το λιθαράκι τους και πλέον λατρεύονται και συζητιούνται από λίγους μεν, μουσικόφιλους δε. Κάπου τα το 1982, μια παρέα από το Oregon, επηρεασμένοι από τα μουσικά δρώμενα της εποχής και του τόπου τους, δημιουργούν την δική τους μπάντα, τους Gargoyle.
Το "Flick of the switch" έχει φάει κατά καιρούς πολλή και άδικη χολή, καθώς κυριαρχεί η γενική εντύπωση ότι είναι από τους πιο αδύναμους δίσκους των AC/DC, πράγμα που οφείλεται -λέει ο θρύλος- στην απόλυση όλων όσων περιστοίχιζαν την μπάντα από τους αδελφούς Young. Η αλήθεια να λέγεται, πολύς κόσμος έφυγε πριν και μετά την ηχογράφηση του album, με μεγαλύτερη απώλεια εκείνη του παραγωγού "Mutt" Lange, που είχε ανεβάσει στα ύψη τη δημοτικότητα των Αυστραλών, κάνοντας παραγωγή στα κλασικά "Highway to hell" (1979), "Back in black" (1980) και "For those about to rock" (1981).