sweden

Η Σουηδία κυριαρχεί ποσοτικά (ίσως και ποιοτικά) σε κυκλοφορίες σε όλη την Ευρώπη. Παίζει τα μισά ακούσματα (τριψήφιου αριθμού) μου το τελευταίο δίμηνο να ήταν από αυτή την χώρα. Τέλος πάντων. Ένα κουιντέτο από την ίδια χώρα, οι Stormburner μας συστήνονται με το ντεμπούτο δίσκο τους ‘’Shadow Rising ‘’ ο οποίος κυκλοφόρησε πριν ολίγων ημερών από την Pure Steel Records σε cd αλλά και περιορισμένο αριθμό βινυλίων. Δέκα τραγούδια μελωδικού heavy metal προς τέρψη των αυτιών όσων αρέσκονται σε τέτοια ακούσματα.

To Depressive Black Metal δύσκολα απογοητεύει μιας και έχει στοχευμένο κοινό-ακροατές. Λίγες λεπτομέρειες να προσέξει, το αποτέλεσμα θα είναι καλό. Βέβαια έχουν βγει τόσες πολλές κυκλοφορίες στο συγκεκριμένο υποείδος που αν παρακολουθείς την σκηνή, ή έχεις βαρεθεί ή νιώθεις ότι έχει βαλτώσει. Λίγες μπάντες ξεχωρίζουν. Ας γνωρίσουμε μια τέτοια μπάντα, τους Σουηδούς Ofdrykkja (δεν έχω ιδέα τι μπορεί να σημαίνει ή πως προφέρεται). Η μπάντα είναι ενεργή από το 2012 και ντεμπούταρε το 2014 με το ‘’A Life Worth Losing’’.

Οι Silent Call είναι ένα σεβαστό όνομα στο χώρο του σύγχρονου progressive metal. Η Σουηδική αυτή μπάντα υπάρχει από το 2006 (τότε που έβγαλαν και το πρώτο τους demo) και μέχρι σήμερα είχαν κυκλοφορήσει τρεις ολοκληρωμένους δίσκους (άξιοι ακροάσεων), πάντοτε με την ίδια πενταμελή σύνθεση. Μετά τον τρίτο δίσκο (‘’Truth’s Redemption’’-2014) η μπάντα έχει κάνει ένα μεγάλο δισκογραφικό κενό (πέντε χρόνια κενό στις μέρες μας είναι πολύ) και αυτό οφείλεται στο ότι την ίδια χρονιά είχαν χάσει τον τραγουδιστή τους Andi Kravljača (ε τραγουδούσε και σε πολλά projects ο τύπος. Φωνάρα όμως).

Εφηβικός ενθουσιασμός. Τέσσερις έφηβοι από το Trollhättan της Σουηδίας  δημιουργούν μπάντα και την ίδια νύχτα δημιουργούν το demo τους. Το όνομα τους Lord Belial και η μουσική που παίζουν black metal. Τα zines της εποχής ανταποκρίνονται θετικά στην εποχή τους και σύντομα δημιουργούν και ένα δεύτερο, εξίσου καλό demo. Συμβόλαιο με την ανερχόμενη τότε Σουηδική εταιρία No Fashion Records και το 1995 κυκλοφορεί το ντεμπούτο τους ‘’Kiss The Goat’’, περιέχοντας και τα τραγούδια του δεύτερου τους demo.

1991. Στο Kungsängen της Στοκχόλμης, τέσσερις φίλοι αποφασίζουν να φτιάξουν τη δική τους μπάντα και να παίζουν μελωδικό death metal. Δίνοντας βάση στο μελωδικό (Canorous) ονομάζουν αντίστοιχα και την μπάντα τους με το απλοικό όνομα…A Canorous Quartet. Έλα όμως που το 1993 έρχεται και πέμπτο μέλος στη μπάντα. Ε, ‘’ας το κάνουμε Quintet’’ είπανε και έτσι έγινε. Άμεσα κυκλοφορούν το πρώτο τους demo σε κασέτα (The Time Of Autumn) όπως συνηθιζόταν τότε και την στέλνουν στον Τύπο και εταιρίες.

Άλλη μια σχετικά νέα μπάντα από βετεράνους ακροατές-μουσικούς ξεκίνησε την πορεία του το 2014. Το όνομα αυτής, Assassin’s Blade. Η μπάντα δημιουργήθηκε από τους Jacques Bélanger (τραγουδιστής των Exciter στο ‘’Dark Command’’ και μετέπειτα), David Stranderud (κιθαρίστας του ομώνυμου ντεμπούτου των Portrait) και τον Peter Svensson (μπασίστα, μαζί με τον David στους Cross Bow, μετέπειτα Cult Of The Fox).

Αν δεν είστε από αυτούς που όταν ακούνε τη λέξη Screamer δεν τους έρχεται στο μυαλό το ‘’Target:Earth’’ αλλά το ‘’Hell Machine’’, τότε αράξτε μιας και εδώ μιλάμε για τους δεύτερους. Οι Σουηδοί επανέρχονται με τον τέταρτο δίσκο τους και τολμώ να γράψω και καλύτερο μέχρι στιγμής. Η μουσική τους όπως πάντα, βασισμένη στο καθαρόαιμο Heavy Metal’’, διπλές κιθάρες, υψηλές ταχύτητες και τσιριχτά φωνητικά. Ο νέος δίσκος των Screamer ονομάζεται ‘’Highway Of Heroes’’ και τους βρίσκει σε νέα εταιρία, την επίσης Σουηδική The Sign Records.

Κάποια συγκροτήματα, πραγματικά λατρεύονται στη Ελλάδα. Μπορεί σε κάποιες χώρες να θεωρούνται σημαντικές, αλλά στο Ελληνικό κοινό θεωρούνται κορυφαίοι για το είδος τους. Θες για παράδειγμα τους Warlord, τους Cirith Ungol, τους Heavy Load; Απίστευτο και όμως αληθινό. Ας πάρουμε παράδειγμα τους Heavy Load. Ήδη το 1983, το συγκρότημα είχε κλείσει τον πρώτο κύκλο ζωής του και όμως, πλέον 35 χρόνια μετά, όχι μόνο τους θυμόμαστε αλλά αποζητούμε τους ήχους τους συχνά πυκνά. Και έχουν βγάλει μόνο τρεις δίσκους από τους οποίους ο πρώτος ‘’Full Speed at High Level ‘’(1978) δεν είναι και τόσο….metal.

Μια φορά και ένα καιρό (1990), στην Σουηδία ;κάποιοι πιτσιρικάδες δημιούρηγσαν τις δικές τους μπάντες με σκοπό να παίξουν Death Metal, αλλά πολύ, πολύ μελωδικότερο από τους Αμερικανούς ή Άγγλους φίλους τους. Είχαν την μελωδία στο αίμα τους, ακόμα και οι πιο σκληρές από τις Σουηδικές μπάντες, κάποια στιγμή έγιναν πολύ μελωδικότερες. Πάντοτε υπάρχουν (και θα υπάρχουν)οι εξαιρέσεις αλλά αυτό ίσχυε σε μεγάλο βαθμό για τον μέσο όσο.