sweden

1991. Στο Kungsängen της Στοκχόλμης, τέσσερις φίλοι αποφασίζουν να φτιάξουν τη δική τους μπάντα και να παίζουν μελωδικό death metal. Δίνοντας βάση στο μελωδικό (Canorous) ονομάζουν αντίστοιχα και την μπάντα τους με το απλοικό όνομα…A Canorous Quartet. Έλα όμως που το 1993 έρχεται και πέμπτο μέλος στη μπάντα. Ε, ‘’ας το κάνουμε Quintet’’ είπανε και έτσι έγινε. Άμεσα κυκλοφορούν το πρώτο τους demo σε κασέτα (The Time Of Autumn) όπως συνηθιζόταν τότε και την στέλνουν στον Τύπο και εταιρίες.

Άλλη μια σχετικά νέα μπάντα από βετεράνους ακροατές-μουσικούς ξεκίνησε την πορεία του το 2014. Το όνομα αυτής, Assassin’s Blade. Η μπάντα δημιουργήθηκε από τους Jacques Bélanger (τραγουδιστής των Exciter στο ‘’Dark Command’’ και μετέπειτα), David Stranderud (κιθαρίστας του ομώνυμου ντεμπούτου των Portrait) και τον Peter Svensson (μπασίστα, μαζί με τον David στους Cross Bow, μετέπειτα Cult Of The Fox).

Αν δεν είστε από αυτούς που όταν ακούνε τη λέξη Screamer δεν τους έρχεται στο μυαλό το ‘’Target:Earth’’ αλλά το ‘’Hell Machine’’, τότε αράξτε μιας και εδώ μιλάμε για τους δεύτερους. Οι Σουηδοί επανέρχονται με τον τέταρτο δίσκο τους και τολμώ να γράψω και καλύτερο μέχρι στιγμής. Η μουσική τους όπως πάντα, βασισμένη στο καθαρόαιμο Heavy Metal’’, διπλές κιθάρες, υψηλές ταχύτητες και τσιριχτά φωνητικά. Ο νέος δίσκος των Screamer ονομάζεται ‘’Highway Of Heroes’’ και τους βρίσκει σε νέα εταιρία, την επίσης Σουηδική The Sign Records.

Κάποια συγκροτήματα, πραγματικά λατρεύονται στη Ελλάδα. Μπορεί σε κάποιες χώρες να θεωρούνται σημαντικές, αλλά στο Ελληνικό κοινό θεωρούνται κορυφαίοι για το είδος τους. Θες για παράδειγμα τους Warlord, τους Cirith Ungol, τους Heavy Load; Απίστευτο και όμως αληθινό. Ας πάρουμε παράδειγμα τους Heavy Load. Ήδη το 1983, το συγκρότημα είχε κλείσει τον πρώτο κύκλο ζωής του και όμως, πλέον 35 χρόνια μετά, όχι μόνο τους θυμόμαστε αλλά αποζητούμε τους ήχους τους συχνά πυκνά. Και έχουν βγάλει μόνο τρεις δίσκους από τους οποίους ο πρώτος ‘’Full Speed at High Level ‘’(1978) δεν είναι και τόσο….metal.

Μια φορά και ένα καιρό (1990), στην Σουηδία ;κάποιοι πιτσιρικάδες δημιούρηγσαν τις δικές τους μπάντες με σκοπό να παίξουν Death Metal, αλλά πολύ, πολύ μελωδικότερο από τους Αμερικανούς ή Άγγλους φίλους τους. Είχαν την μελωδία στο αίμα τους, ακόμα και οι πιο σκληρές από τις Σουηδικές μπάντες, κάποια στιγμή έγιναν πολύ μελωδικότερες. Πάντοτε υπάρχουν (και θα υπάρχουν)οι εξαιρέσεις αλλά αυτό ίσχυε σε μεγάλο βαθμό για τον μέσο όσο.

Οι Meadows End είναι μια συμφωνική death metal από Σουηδία που ξεκίνησε το 1997 από μια παρέα παιδικών φίλων. Πάντοτε ως σεξτέτο (διπλές κιθάρες, πλήκτρα κτλ) άρχισαν να δουλεύουν εντατικά και να κυκλοφορούν μια σειρά από ντέμος και αργότερα eps, αλλάζοντας στην πορεία αρκετά μέλη. Τελικά το ντεμπούτο άργησε πολλά χρόνια να έρθει (2010- ‘’Ode To Quietus) με την σύνθεση να σταθεροποιείται και το υλικό να δείχνει αρκετές δυνατότητες  και να αρέσει στους λάτρεις του συγκεκριμένου ήχου, χωρίς βέβαια να είναι κάτι το ιδιαίτερο.

1997  και το ακραίο Metal  κάνει κουμάντο στην Ευρώπη. Το Power Metal έχει ελάχιστες προβολές μιας και κινείται σε Underground κύκλους. Ωραία πράγματα στο είδος βγήκαν και εκείνες τις εποχές, μόνο που δεν έφτασαν στα αυτιά πολλών, μάλλον λόγω εταιρίας. Και όμως κάποιοι νεαροί Σουηδοί με το όνομα Hammerfall υπογράφουν στην κραταιά Nuclear Blast, λίγα χρόνια μετά την δημιουργία της μπάντας το 1993. Το ντεμπούτο ‘’Glory To the Brave’’ έκανε εμπορική και καλλιτεχνική θραύση και Τύπος και οπαδοί μιλούσαν γι αυτούς.

Πέντε χρόνια μετά το κατά την ταπεινή μου άποψη καλύτερο album μιας πανέμορφης πορείας (Hymns For The Broken) και 3 χρόνια μετά την φυσική συνέχεια του τελευταίου (The Storm Within) , οι Σουηδοί μελωδικοί metallers επιστρέφουν με τη νέα τους δουλειά, The Atlantic.

Οι At The Gates δεν έγραψαν τυχαία ιστορία.  Στη (πρώτη) σύντομη πορεία τους από το 1990-1996 κατάφεραν να δημιουργήσουν τέσσερις δίσκους, οι οποίοι και ευθύνονται (οι δυο τελευταίοι περισσότερο) για το μελωδικό Σουηδικό Death Metal του Γκέτεμποργκ και των εκατοντάδων κλώνων που ακολούθησαν και εξακολουθούν να υπάρχουν μέχρι σήμερα. Διαχρονική αξία που είτε λατρεύεις είτε λατρεύεις να μισείς (για κάποιους έκαναν ζημιά με τις μελωδίες τους).