Live reports
Βράδυ Σαββάτου 11 Μάη, βραδιά τελικού κυπέλλου αλλά για εμάς το πιο ενδιαφέρον ματσάκι ήταν στο Six Dogs που οι Rusty Bonez, Cellar Stone (για πρώτη φορά ζωντανά) & Stress Case Scenario έπαιζαν μπάλα με ένα live που περιμέναμε εδώ και καιρό.
Το άλμπουμ Me against you ήταν ένα από τα καλύτερα του 2018 και έχει προκαλέσει πολλά και καλά σχόλια οπότε η ζωντανή του παρουσίαση όφειλε να είναι τουλάχιστον ισάξια του hype που έχει δημιουργήσει η μπάντα. Στις προηγούμενες εμφανίσεις τους ήδη είχαν κάνει ένα σχετικό χαμούλη.
Με ένα secret gig αποφάσισαν να παρουσιάσουν το νέο άλμπουμ τους οι Lightfold το βράδυ της Πέμπτης 2 Μαϊου στο Ilion Plus. Απευθύνοντας ένα κάλεσμα σε φίλους του συγκροτήματος και μέλη του τύπου και διαμορφώνοντας το εισιτήριο στα 15 ευρώ τα δύο μαζί με το άλμπουμ και μόνο με προπώληση έκαναν μια πρωτότυπη διαχείριση και από ότι φάνηκε αρκετά επιτυχημένη μιας και στο χώρο βρέθηκαν περίπου 100 άτομα.
Βράδυ Παρασκευής και η καλύτερη μέρα για πάρτι σαν αυτό που στήθηκε στο Ilion Plus με ενορχηστρωτές τους Sober On Tuxedos. To billing της βραδιάς περιλάμβανε τους Dead South Dealers, τους Sober για πρώτη φορά με τη νέα τους σύνθεση και τους Rodes United μια ανορθόδοξη επιλογή που αναμενόταν να είναι μια γιορτή πάνω από τα στεγανά των ειδών της μουσικής που συνήθως διαχωρίζουν τους μουσικόφιλους. Τουλάχιστον αυτή ήταν η αρχική έμπνευση για το billing.
Βράδυ Τρίτης , και ένα μίνι φεστιβάλ με τέσσερις μπάντες του εξωτερικού και υψηλούς προσκεκλημένους τους Evergrey, θα λάμβανε μέρος στο Κύτταρο.
Η Παρασκευή, νομίζω θα συμφωνήσουμε όλοι, πως (άντε και μαζί με το Σάββατο) είναι η καλύτερη μέρα για να παρακολουθήσεις live. Παρασκευή βράδυ λοιπόν, και αναχωρώ για το Κύτταρο, ώστε να παρακολουθήσω ζωντανά ένα από τα σημαντικότερα ονόματα της εγχώριας (και γιατί όχι παγκόσμιας) prog σκηνής. Τους Poem.
Πάνε πάνω από 20 χρόνια από την ψυχρολουσία του αψυχολόγητου “Hear in the now frontier”, τον δίσκο που πάτησε απότομα φρένο στη μεγαλειώδη πορεία ενός από τα πιο ιδιαίτερα συγκροτήματα που είχε βγάλει ο σκληρός ήχος, τους Queensrÿche. Έκτοτε το συγκρότημα μας έχει κεράσει άλλοτε πικρό κι άλλοτε γλυκό κρασί, ποτέ όμως το θεϊκό νέκταρ που συνόδευε κάθε νέα του κυκλοφορία στο διάστημα 1983-1994.
Το Metalzone από συστάσεως του έγινε από fans της μουσικής για fans της μουσικής.
21 χρόνια πέρασαν από εκείνο το βράδυ στο Ρόδον. 21 χρόνια υπομονής και αναμονής να τους ξαναδώ. Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή.
Βράδυ Σαββάτου και το ραντεβού μας με τους Virtual Heroes Outloud έχει κλείσει εδώ και μήνες. Πολλοί φίλοι της σκηνής βέβαια θα έλεγαν ότι υπήρχε το ετήσιο ραντεβού με τους Paradise Lost λίγο πιο πάνω στο Γκάζι όμως για εμάς που λατρέψαμε τη νέα κυκλοφορία των Outloud από το πρώτο άκουσμα δεν υπήρχε καν δίλημμα για το που θα προτιμούσαμε να παρευρεθούμε.
Τελικά θα ξεκινήσω με τη σκέψη που έκανα προς το τέλος της συναυλίας όταν είχαμε μείνει δυο χούφτες άνθρωποι να παρακολουθούμε τα τελευταία λεπτά της συναυλίας των Null O Zero στο Κύτταρο το βράδυ της Κυριακής 2 Δεκεμβρίου. Η σκέψη αυτή λοιπόν είναι ότι αν πιστεύεις στον εαυτό σου και στη δουλειά σου ρισκάρεις και το ρίσκο αυτό ή θα σου βγει και το αποτέλεσμα θα σε ανταμείψει ή όχι.
Τελικά το Piraeus 117 Academy έχει γίνει στέκι. Έχει γίνει στέκι που ως επί το πλείστων βλέπω μπάντες από την Σουηδία. Εντάξει όχι μόνο, αλλά κυρίως Σουηδικές. Στις 30 του Νοέμβρη οι At The Gates θα έπαιζαν σε αυτόν τον χώρο και είχαν μαζί τους τους συμπολίτες τους Unleashed, αλλά και τους Βρετανούς Memoriam του κυρίου, του τιτάνιου και απόλυτα σεβάσμιου στον death metal χώρο και όχι μόνο Karl Willetts.
55’ παγωμάρας… Αν έπρεπε με δυο λόγια να περιγράψω τι έζησα στην πολυαναμενόμενη πρώτη εμφάνιση των Myrkur στην χώρα μας, αυτά θα ήταν τα πιο ταιριαστά λόγια για να το πω. Όμως καλύτερα θα ήταν να πάρουμε τα πράγματα από την αρχή.