heavy metal

Οι τρομεροί Genghis Khan , στον βραχύβιο βίο τους πρόλαβαν και κυκλοφόρησαν ένα εξαίσιο ep, το ‘’Double Dealin’’ το 1981. Ξανακυκλοφόρησε ένα χρόνο αργότερα υπό το λογότυπο των Tokyo Blade ως ‘’Midnight Rendezvous’’. Ήδη πριν την κυκλοφορία του ‘’Double Dealin’’ , οι Genghis Khan έχουν μετανομαστεί σε Tokyo Blade και κυκλοφορούν το ομώνυμο άλμπουμ τους, ένα από τα καλύτερα δείγματα N.W.O.B.H.M. Για την κυκλοφορία του δεύτερου τους άλμπουμ ‘’Night Of The Blade’’ , θα υπάρξουν κάποιες αλλαγές στην σύνθεση του συγκροτήματος.

Ακούγοντας το ‘’The Devil Is A Gambler’’ των Hellryder δεν μπόρεσα να μην προβώ σε συγκρίσεις με τους Grave Digger. Που να ξερα. Εδώ έχουμε μια νέα μπάντα αλλά με βετεράνους μουσικούς. Ποιοι είναι αυτοί; Ο Chris Boltendahl (φωνή) και Axel "Ironfinger" Ritt (κιθάρες), δηλαδή η ραχοκοκαλιά των Grave Digger. Λογικό είναι να τους θυμίζουν πολύ.Η ιδέα για ένα project γεννήθηκε πίσω στο 2017 από την ανάγκη των μουσικών να παίξουν απλό, παλιομοδίτικο heavy metal, πίσω στις ρίζες της μουσικής τους. Χωρίς concepts, πίπιζες και πολύπλοκες ενορχηστρώσεις.

Το Heavy Metal γεννήθηκε στο Ηνωμένο Βασίλειο. Κάποια στιγμή, όταν ανδρώθηκε, μετακόμισε από εκεί. Λιγοστές μπάντες έκαναν το όνομα τους γνωστό τις τελευταίες δεκαετίες (δεν μιλάμε για τα μεγαθηρία των 70ς-80ς). Είναι τουλάχιστον ευχάριστο να ακούμε ότι υπάρχει ακόμα σκηνή εκεί πέρα, μουσικοί και οπαδοί. Τα τελευταία χρόνια φαίνεται ότι έχει ζωντανέψει και πάλι για τα καλά μετά τη αδρανοποίηση των 90ς. Οι Primitai από το Berkshire υπάρχουν από το 2013 και φέτος βγάζουν τον έκτο δίσκο τους έχοντας ένα σοβαρό αριθμό οπαδών τριγύρω τους, σίγουρα όχι όσους θα ήθελαν όμως.

Τι όμορφο πράγμα να βλέπεις μέλη συγκροτημάτων, που ήταν μαζί δεκαετίες πριν, να ξαναβρίσκονται μαζί λόγω κοινής αγάπης για την μουσική. Οι Σουηδοί Mindless Sinner ήταν μαζί όλη τη δεκαετία των 80ς (προς το τέλος σαν Mindless σκέτο) και κυκλοφόρησαν ένα ep (Master of Evil-1983) και δυο εξαιρετικά άλμπουμς, τα ‘’ Turn On the Power’’ (1986) και ‘’ Missin' Pieces’’ (1989). Το 2014 το συγκρότημα επανασυνδέεται με την αυθεντική σύνθεση αυτών των κυκλοφοριών και συνεχίζουν το μουσικό τους ταξίδι.

Νιώθω ότι ο πλανήτης μας έχει κατακλυστεί από metal οπαδούς και μουσικούς. Δεν φτάνει που καθημερινά ξεφυτρώνουν δεκάδες νέα συγκροτήματα, έχουμε και τις παλιοσειρές που ξαναμπαίνουν στο παιχνίδι. Οι Σουηδοί Axewitch δεν άντεξαν πολύ σαν μπάντα (μόνο μια εξαετία) αλλά άντεξαν στο χρόνο μιας και οι τρείς δίσκοι (και ένα ep) που κατάφεραν να κυκλοφορήσουν στη βραχύβια ζωή τους ακόμα ακούγονται και μνημονεύονται από τους οπαδούς του κλασσικού heavy metal.

Μπορεί οι περισσότεροι να μην γνωρίζουμε τους  Αμερικανούς Redd Barron αλλά είναι μια μπάντα που υπάρχει από το 1987 και μόλις φέτος κατάφερε να βγάλει τον πρώτο ολοκληρωμένο της δίσκο. Κυκλοφόρησαν δυο demos, το ομώνυμο του 1987 και το ‘’ The Barron's Here... to Rock! τα οποία έκαναν κάποια μικρή αίσθηση στην εποχή τους  (και για αυτό διαλύθηκαν το 1993 με 3 από τα μέλη να δημιουργούν τους βραχύβιους αλλά πολύ καλούς Stormbringer) ενώ γενικότερα αγαπήθηκαν από ρέκτες που ψάχνουν το παρελθόν για χαμένα διαμάντια.

Φαντάζομαι ότι είναι περίεργο το συναίσθημα για έναν οπαδό όταν πλέον όλα τα μέλη μια μπάντας- που αγάπησε δεν έχουν καμιά σχέση με τα τωρινά μέλη της ίδιας. Το πιο γνωστό παράδειγμα νομίζω είναι οι Riot (V) και ευτυχώς το όνομα δεν έχει αμαυρωθεί ούτε στο ελάχιστο. Σκεπτόμενος ποιες άλλες ανάλογες περιπτώσεις έχουμε, το όνομα των Βέλγων Scavenger ήρθε στο μυαλό.  Old School Heavy Metal. Και πως να μην είναι αφού μιλάμε για ενα συγκρότημα που έδρασε στο πρώτο μισό των 80s. (προυπήρχε σαν Deep Throat από το 1980).

Βαδίζοντας στα δεύτερα –άντα, έχω κουραστεί να ακούω ότι δεν βγαίνει πλέον καλή μουσική ενώ εβδομαδιαία ανακαλύπτω ενδιαφέροντα πράγματα. Βέβαια η παραπάνω ατάκα ακούγεται συνήθως από ανθρώπους που ο τελευταίος Metal δίσκος που άκουσαν ήταν το ‘’Fear Of The Dark’’ ή γενικότερα κόσμο που περιμένει πότε θα βγάλουν οι 5-6 τεράστιες μπάντες για να ασχοληθούν με το είδος. Σίγουρα, μπάντες όπως οι Lunar Shadow δεν μπαίνουν στα δικά τους ραντάρ. Δεν πειράζει, θα τους ευχαριστηθούμε οι υπόλοιποι.

Κατά μια περίεργη σύμπτωση, τον τελευταίο καιρό έπεσαν αρκετές νέες κυκλοφορίες που μου θύμιζαν Accept. Και τώρα έφτασε στα χέρια μου το νέο υλικό των ίδιων των Accept. Πριν γραφτεί ότιδήποτε άλλο, θα είμαι ξεκάθαρος. Άνθρωπος που παρακολουθεί τους Γερμανούς από το 2010 και μετά, θα μείνει απόλυτα ευχαριστημένος για μια ακόμα φορά. Δεν χρειάζεται να το συγκρίνω με τους προηγούμενους δίσκους τους με τον Tornillo αλλά ούτε και τους αρχαίους με τον UDO. Έχουμε όμορφο heavy metal που θα αγγίξει και πάλι μεταλλικές καρδιές. Το ‘’ Too Mean to Die’’ θα μείνει στη ιστορία για ΤΡΕΙΣ λόγους.

O Heinz ''Heimi'' Mikus είναι ένας μουσικός αλλά και ακροατής που πήγαινε ανέκαθεν με τα ρεύματα της εποχής του. Ο Γερμανός, δοκίμασε τα πάντα σαν τραγουδιστής, κιθαρίστας, παραγωγός και μηχανικός ήχου. Γεννήθηκε στα 50ς, μεγάλωσε μουσικά στα 60ς  ενώ προς τα τέλη εκείνη της δεκαετίας δημιούρφησε τους The Magic Power που αργότερα μετανομάστηκαν σε Faithful Breath. Η μπάντα υπηρξε ενεργή από τα  τέλη των 60ς μέχρι το 1986 και λογικό είναι να επηρεαστεί και η μουσική τους μέσα σε τόσο μεγάλη περίοδο.