monument

Hammers of Misfortune-Fields / Church of Broken Glass

Φιλοξενώ μια ιδιαίτερη θέση για τους Slough Feg στην καρδιά μου μιας και είναι μια πολύ ξεχωριστή μπάντα, σαν ήχος και νοοτροπία και κράτησαν το λάβαρο του heavy metal sta 90s στην Αμερική που το είδος θεωρούνται παρωχημένο. Από το 1998 και μέχρι το 2004, στο πλευρό του Mike Scalzi (κιθάρες/φωνή) ήταν ο John Cobbett (κιθάρα). Την ίδια περίοδο οι δυο τους (μαζί με τον drummer Chewy Marzolo) είχαν ξεκινήσει και ένα άλλο μουσικό προτζεκτ, τους Unholy Cadaver, σαφέστατα πιο ακραίο (είτε μιλάμε για φωνητικά, είτε ταχύτητες, παραμόρφωση κτλ αν και με heavy metal βάση).

Theatre of Tragedy-Velvet Darkness They Fear

Ποιες μπάντες είναι υπέυθυνες για πολλά gothic rock στοιχεία μέσα στο heavy metal; Οι Celtic Frost με το πειραματικό τους ''Into the Pandemonium''; Πιθανό. Ίσως κάποιο κομμάτι της πίτας να έχουν οι Paradise Lost με το ''Gothic'' και τις μουσικές συνιστώσες. Πάντως οι Type 'O Negative είναι σίγουρα η μπάντα που έχτισε αρκετά το καλούπι για το πως θα είναι η συγκεκριμένη μίξη. Στα 90ς ακολούθησαν γενικότερα πολλές μπάντες, Tiamat, Cemetary, Sentenced,Moonspell,My Dying Bride κ.α.

Bruce Dickinson-Accident of Birth

Δεν νομίζω ότι υπάρχει άνθρωπος που ασχολείται έστω και επιδερμικά με το hard rock/heavy metal και να μην ξέρει το όνομα του κ. Bruce Dickinson. Δεν θα ασχοληθούμε με τις πρώτες μέρες του προ Iron Maiden αλλά ούτε και με τη συμβολή του στην πιθανότατα σημαντικότερη heavy metal μπάντα της μουσικής μας αλλά με τις προσωπικές του δούλειες διότι και εκεί βρίσκεις διαμαντάκια. Το ''Tattooed Millionaire'' που βγήκε την εποχή που ήταν στους Maiden (και τον βοηθά και ο Janick Gers) δεν είναι κάτι το εξαιρετικό και σώζεται από 2-3 συνθέσεις.

Ensiferum-Ensiferum

Ανάμεσα στις πρώτες αναμνήσεις που έχω με τη σύζυγο μου (2003) η μια είναι η πρώτη mp3 συλλογη σε cd που μου έκανε για να ακούμε στο αυτοκίνητο. Αδαής με την τεχνολογία αλλά ταυτόχρονα μου άρεσε που σε ένα δισκάκι είχε δεκάδες δίσκους και αντίστοιχες μπάντες. Σε αυτή την πρώτη συλλογή, το συγκρότημα που μου έκανε εντύπωση και δεν γνώριζα ήταν οι Φιλανδοί Ensiferum. Αν και το συγκρότημα ήταν αρκετά παλιό (1995), το μόνο που είχαν κυκλοφορήσει μέχρι εκείνη την εποχη ήταν το ομώνυμο ντεμπούτο το 2001.

Droÿs-And If...

Η Γαλλία ποτέ δεν κατάφερε να βγάλει συγκροτήματα παγκόσμιας εμβέλειας στο heavy metal στα 80ς-90ς παρόλο το μεγάλο αριθμό οπαδών και συγκροτημάτων. Όπως και να το κάνουμε, μιλάμε για μια από τις μεγαλύτερες και πλούσιες χώρες της Ευρώπης. Πιθανότατα να φταίει και η χρήση της μητρικής γλώσσας που προτιμήθηκε στα 80ς από αρκετές heavy metal μπάντες. Αργότερα, στα πιο ακραία είδη, thrash/death δηλαδή, συγκροτήματα όπως οι Loudblast, No Return, Massacra, Aggressor επέλεξαν την αγγλική αλλά και πάλι δεν μπορείς να πεις ότι κάποια έγινε τεράστιο όνομα.

Crom-Vengeance

2008. Δεκαπέντε χρόνια πριν. Ήδη κάποια άλμπουμς άφησαν εποχή φθάνοντας σε πολλα ζευγάρια αυτιά, κάποια πέρασαν και δεν ακούμπησαν καν, και κάποια αποσχόλησαν μικρές ομάδες οπαδων με βάση τα ακούσματα τους. Κάπως έτσι περνάμε στους Crom, μια Γερμανική Epic Power/Heavy Metal μπάντα που προσκυνά την επική περίοδο των Bathory. Το όνομα Crom προήλθε από το παρατσούκλι του βασικού οργανοπαίχτη, τραγουδιστή, συνθέτη Walter Grosse που τον συναντήσαμε στα πρώτα χρόνια των Dark Fortress πίσω από τα έγχορδα.

Europe-Europe

Μια φορά και ένα καιρό (1979) υπήρχε μια άγνωστη Σουηδική μπάντα μερικών εφήβων με το όνομα Force. Η αυθεντική τετράδα περιλάμβανε τους John Norum, Peter Olsson, Tony Reno και φυσικά τον Rolf Magnus Joakim Larsson, δηλαδή τον Joey Tempest.Ξεκίνησαν με διασκευές από γνωστές μπάντες της Αγγλίας και της Αμερικής από όπου και άντλησαν τις πρώτες τους επιρροές.

Collage – Baśnie

To Progressive Rock (θα) μνημονεύεται για τα διαμάντια που κυκλοφόρησαν στο συγκεκριμένο είδος τη δεκαετία του ΄70. Εννοείται ότι και σε άλλες εποχές έχουν δημιουργηθεί πανέμορφα ακούσματα, απλά στη συγκεκριμένη δεκαετία είχαμε εκπληκτικό συνδυσμό ποιότητας-ποσότητας. Το neo-progressive rock, όπως υποδηλώνει και η ονομασία του αφορά παρόμοιο ήχο σε πιο προσφατες εποχές. Μια μπάντα που είναι εγκληματικά άγνωστη παρά στους ρέκτες του είδους είναι οι Πολωνοι Collage.

Marillion – Misplaced Childhood

ΠΡΕΠΕΙ να γράψω για τους Marillion. Όχι μόνο γιατί είναι μια από τις πιο επιτυχημένες prog rock μπάντες, εμπορικά και καλλιτεχνικά, αλλά επειδή είναι και απο τις αγαπημένες μπάντες της συζύγου μου. Και γιατί να μην είναι; Πήραν τα καλύτερα στοιχεία του prog rock των 70ς (ιδιαίτερα των Genesis), κράτησαν το συναισθηματισμό και τον λυρισμό, καυτηρίασαν τις άκρες της υπερβολής του είδους, το έντυσαν με πανέξυπνους και γήινους στίχους, πρόσθεσαν στοιχεία από άλλα είδη του παρελθόντος αλλά και του τότε παρόντος και μας παρέδωσαν θεόσταλτη μουσική.

Grip Inc.-Power of Inner Strength

Όσο και αν δεν θέλουμε να το πιστέψουμε ή να το δεχτούμε, η δεκαετία των 90ς δεν ήταν καλή για το thrash metal. Μετά το 1991-92, ελάχιστες καλές κυκλοφορίες βγήκαν στο είδος. Και κάποιες ακόμα βέβαια που ακουγόντουσαν πιο μοντέρνες, πιο γκρουβάτες, πιο καινοτόμες, πιο πειραματικές αλλά αν ήθελες να ακούσεις κλασσικό thrash, έβρισκες λίγες καλές κυκλοφορίες. Εννοείται ότι οι περισσότερες είχαν βασικότερη επιρροή τους Slayer και γενικότερα το Αμερικάνικο thrash σε αντίθεση με τις σημερινές εποχές που κατά μεγάλο ποσοστό παίζουν θυμίζοντας Τευτονικό thrash.

Copyright 2025. All Right Reserved.