monument

Κάποιες μπάντες υπήρξαν άτυχες και δεν τους δόθηκαν ευκαιρίες για κάτι καλύτερο, είτε αυτό λεγόταν συμβόλαιο, είτε γεωγραφική θέση, είτε σταθερή σύνθεση, είτε εποχή. Κάποιες πάλι, είχαν το μερτικό τους στην τύχη αλλά και πάλι δεν τα κατάφεραν. Για παράδειγμα οι Pan Ram, μια Γερμανική Heavy/Progressive Metal μπάντα των 90ς. Έδρα του συγκροτήματος το Βερολίνο που σημαίνει μεγάλες ευκολίες για στούτνιος, εταιρίες, συναυλίες, οπαδούς. Και όμως, δεν κατάφεραν να βρουν ένα συμβόλαιο σε εταιρία. Ίσως και να μην ήθελαν (που δεν το νομίζω) αλλά δεν το ξέρω κιόλας.

Όταν ακούς ή διαβάζεις αναφορές για Omen, το μυαλό σου αυτόματα πάει στους Αμερικανούς και πολυ καλά κάνει (https://www.metalzone.gr/monuments/omen-curse). Υπάρχει όμως ακόμα μια συνονόματη μπάντα που αξίζει την προσοχή μας μιας και έρχεται από τα βάθη του παρελθόντος, έχει κυκλοφορήσει πολλούς και ωραίους δίσκους και δυστυχώς τείνει να χαθεί στη λήθη στις μέρες μας. Ο λόγος για τους Ουγγαρούς Omen που δημιουργήθηκαν το 1990 και δισκογραφούν και τυραννούν το σανίδι ακόμα και σήμερα.

To black Metal έχει ωριμάνσει και αλλάξει κατά πολύ σε σχέση με τις πρώτες τους μέρες. Πολλές αλλαγές έγιναν στο στιχουργικο/θεματολογικό περιεχόμενο αλλά και στο εικαστικό, θέματα σημαντικότατα για το συγκεκριμένος είδος. Πειραματισμοί και προσθήκες έγιναν φυσικά και στο μουσικό κομμάτι. Το black metal ενώθηκε με το death metal, με το thrash metal, το post rock, το industrial και δεκάδες άλλες διαφορετικές μορφές της μουσικής γενικότερας. Το blackgaze είναι το κράμα black metal με post rock/metal και οι Γάλλοι Alcest θεωρούνται πιονέροι του είδους.

Δεν υπάρχει περίπτωση να έχεις ακούσει το ομώνυμο τραγούδι κάπου και να μην σου έχει σηκωθεί η.. τρίχα. Στο ράδιο, σε κλαμπάκι, σε συναυλία, στο σπίτι σου. Κάπου θα το έχεις ακούσει. Μπορεί το βίντεο κλιπ του συγκεκριμένου τραγουδιού να είναι γραφικό αλλά το τραγούδι είναι από τα καλύτερα τραγούδια που υπάρχουν στο heavy metal από γεννησιμιού του. Δεν υπερβάλλω, νομίζω ότι συμφωνεί πολύς κόσμος μαζί μου.

Φιλοξενώ μια ιδιαίτερη θέση για τους Slough Feg στην καρδιά μου μιας και είναι μια πολύ ξεχωριστή μπάντα, σαν ήχος και νοοτροπία και κράτησαν το λάβαρο του heavy metal sta 90s στην Αμερική που το είδος θεωρούνται παρωχημένο. Από το 1998 και μέχρι το 2004, στο πλευρό του Mike Scalzi (κιθάρες/φωνή) ήταν ο John Cobbett (κιθάρα). Την ίδια περίοδο οι δυο τους (μαζί με τον drummer Chewy Marzolo) είχαν ξεκινήσει και ένα άλλο μουσικό προτζεκτ, τους Unholy Cadaver, σαφέστατα πιο ακραίο (είτε μιλάμε για φωνητικά, είτε ταχύτητες, παραμόρφωση κτλ αν και με heavy metal βάση).

Ποιες μπάντες είναι υπέυθυνες για πολλά gothic rock στοιχεία μέσα στο heavy metal; Οι Celtic Frost με το πειραματικό τους ''Into the Pandemonium''; Πιθανό. Ίσως κάποιο κομμάτι της πίτας να έχουν οι Paradise Lost με το ''Gothic'' και τις μουσικές συνιστώσες. Πάντως οι Type 'O Negative είναι σίγουρα η μπάντα που έχτισε αρκετά το καλούπι για το πως θα είναι η συγκεκριμένη μίξη. Στα 90ς ακολούθησαν γενικότερα πολλές μπάντες, Tiamat, Cemetary, Sentenced,Moonspell,My Dying Bride κ.α.

Δεν νομίζω ότι υπάρχει άνθρωπος που ασχολείται έστω και επιδερμικά με το hard rock/heavy metal και να μην ξέρει το όνομα του κ. Bruce Dickinson. Δεν θα ασχοληθούμε με τις πρώτες μέρες του προ Iron Maiden αλλά ούτε και με τη συμβολή του στην πιθανότατα σημαντικότερη heavy metal μπάντα της μουσικής μας αλλά με τις προσωπικές του δούλειες διότι και εκεί βρίσκεις διαμαντάκια. Το ''Tattooed Millionaire'' που βγήκε την εποχή που ήταν στους Maiden (και τον βοηθά και ο Janick Gers) δεν είναι κάτι το εξαιρετικό και σώζεται από 2-3 συνθέσεις.

Ανάμεσα στις πρώτες αναμνήσεις που έχω με τη σύζυγο μου (2003) η μια είναι η πρώτη mp3 συλλογη σε cd που μου έκανε για να ακούμε στο αυτοκίνητο. Αδαής με την τεχνολογία αλλά ταυτόχρονα μου άρεσε που σε ένα δισκάκι είχε δεκάδες δίσκους και αντίστοιχες μπάντες. Σε αυτή την πρώτη συλλογή, το συγκρότημα που μου έκανε εντύπωση και δεν γνώριζα ήταν οι Φιλανδοί Ensiferum. Αν και το συγκρότημα ήταν αρκετά παλιό (1995), το μόνο που είχαν κυκλοφορήσει μέχρι εκείνη την εποχη ήταν το ομώνυμο ντεμπούτο το 2001.

Η Γαλλία ποτέ δεν κατάφερε να βγάλει συγκροτήματα παγκόσμιας εμβέλειας στο heavy metal στα 80ς-90ς παρόλο το μεγάλο αριθμό οπαδών και συγκροτημάτων. Όπως και να το κάνουμε, μιλάμε για μια από τις μεγαλύτερες και πλούσιες χώρες της Ευρώπης. Πιθανότατα να φταίει και η χρήση της μητρικής γλώσσας που προτιμήθηκε στα 80ς από αρκετές heavy metal μπάντες. Αργότερα, στα πιο ακραία είδη, thrash/death δηλαδή, συγκροτήματα όπως οι Loudblast, No Return, Massacra, Aggressor επέλεξαν την αγγλική αλλά και πάλι δεν μπορείς να πεις ότι κάποια έγινε τεράστιο όνομα.

2008. Δεκαπέντε χρόνια πριν. Ήδη κάποια άλμπουμς άφησαν εποχή φθάνοντας σε πολλα ζευγάρια αυτιά, κάποια πέρασαν και δεν ακούμπησαν καν, και κάποια αποσχόλησαν μικρές ομάδες οπαδων με βάση τα ακούσματα τους. Κάπως έτσι περνάμε στους Crom, μια Γερμανική Epic Power/Heavy Metal μπάντα που προσκυνά την επική περίοδο των Bathory. Το όνομα Crom προήλθε από το παρατσούκλι του βασικού οργανοπαίχτη, τραγουδιστή, συνθέτη Walter Grosse που τον συναντήσαμε στα πρώτα χρόνια των Dark Fortress πίσω από τα έγχορδα.