USA

Μας λείπουν οι Phychotic Waltz. Και μας λείπουν πολύ. Από τις σημαντικότερες μπάντες του Prog Metal, με την πραγματική έννοια του προοδευτικού. Εδώ και σχεδόν μια δεκαετία περιμένουμε ένα νέο άλμπουμ αλλά ακόμα να έρθει. Άσε που πάντοτε υπάρχει η πιθανότητα να μην είναι και κάτι το πραγματικά ενδιαφέρον. Λύση για την έλλειψη που νιώθουμε; Spiral Architect, The Last Things, Seer’s Tear, Catharsis, Inferno, Inner Sanctum. Ή μπάντες που έχουν συμβάλλει μέλη των P.W. όπως οι Deadsoul Tribe και End Amen. Μπαντάρες όλες τους και αξίζουν ακροάσεων.

Αν είσαι οπαδός του Death Metal, σίγουρα έχεις ακούσει για την περιοχή της Tampa στη Φλόριντα. Η περιοχή υπήρξε μήτρα για το είδος. Morbid Angel, Deicide, Massacre, Deicide, Ripped, Nocturnus, Cannibal Corpse, Monstrosity, Acheron, Ressurection, Disincarnate και αρκετές άλλες. Όπως οι Brutality. Κατέληξαν σε αυτό το όνομα το 1987 και άρχισαν να κυκλοφορούν το ένα demo μετά το άλλο (όπως άρμοζε στην τότε εποχή) παίζοντας death metal, ένα είδος που ήταν ακόμα στα πρώτα του βήματα.

Δεν ξέρω για σας, αλλά όταν ακούω να αναφέρεται σε κάποια συζήτηση ή κείμενο, το ‘’speed metal’’, οι Agent Steel είναι αν όχι η πρώτη, σίγουρα μέσα στις τρεις πρώτες που μου έρχονται στο μυαλό. Οι Αμερικανοί είναι η πεμπτουσία του όρου. Η μπάντα δημιουργείται το 1984 και κυκλοφορούν άμεσα το πρώτο τους ντέμο ‘’ 144,000 Gone’’ με την τότε σύνθεση. Τι ξεχώρισε αμέσως στην μπάντα; Τα ύψιστα (σε χροιά και ποιότητα) φωνητικά του Cyriis, η sci-fi θεματολογία, οι τάχιστοι ρυθμοί και οι κιθάρες που κόβανε ανεπαίσθητα αφήνοντας μια γλυκιά μελωδία.

Πριν την αλλαγή της δεύτερης χιλιετίας, η ανθρωπότητα φοβόταν για πολλά πράγματα. Ιούς, πέσιμο του συστήματος, εξωγήινους, 3ος παγκόσμιος πόλεμος, Δευτέρα Παρουσία, έλλειψη ποιοτικού heavy metal. Ευτυχώς τίποτα από αυτά δεν συνέβη. Για το τελευταίο, υπεύθυνα είναι κάποια συγκροτήματα σαν τους The Lord Weird Slough Feg.

Δεν μπορεί, ότι και υποκατηγορία Metal να ακούς, το όνομα του James Murphy θα το έχεις ακούσει κάπου ακόμα και αν δεν γνωρίζεις ποια ακριβώς είναι η προσφορά του στη μουσική μας. Γι αυτό και ακολουθεί το παρακάτω κείμενο.  Διότι διόλου τυχαία δεν τον επέλεξε  ο ΜΕΓΙΣΤΟΣ Chuck Schuldiner να γίνει ο δεύτερος κιθαρίστας του στο ‘’Spiritual Healing’’. Και δεν έπαιξε μόνο σε ένα από τους καλύτερους δίσκους στο death metal…Έπαιξε σε δυο, και μάλιστα την ίδια χρονιά αφού το φθινόπωρο του 1990 είναι πλέον ο κιθαρίστας των Obituary, έχοντας κυκλοφορήσει το ‘’Cause Of Death’’.

Οι Iron Maiden αναμφισβήτητα υπήρξε μεγάλη επιρροή στις περισσότερες Αμερικάνικες μπάντες του Power Metal  ήχου.  Υπήρξε τόσο δυνατή στο δεύτερο μισό των 80ς που σχεδόν κάθε μπάντα που δημιουργούνταν εκείνη την εποχή, έφερνε λίγο από τον ήχο των Άγγλων. Και καλά έκανε μιας και μιλάμε ΙΣΩΣ για την πιο σημαντική heavy metal μπάντα.  Μεταφερόμαστε εκείνη την εποχή στο Connecticut όπου μια νέα μπάντα έχει γεννηθεί, οι Steel Prophet. Ιδρυτής ο κιθαρίστας Steve Kachinsky Blakmoor μαζί με τον τότε τραγουδιστή και τον ντράμερ John Tarascio που προστίθεται άμεσα.

Για να μπορούμε εκ του ασφαλούς να γράψουμε ότι κάτι θα μείνει στην Ιστορία της μουσικής μας πρέπει να έχουν περάσει κάποια χρονάκια. Δεκαπέντε χρόνια νομίζω είναι αρκετά, μιας και απολαμβάνω το ντεμπούτο των Αμερικανών Empyrean Sky ακριβώς όπως και το 2004 όταν και ψαχνόμουν με νέες μπάντες που θα μπορούσαν να είναι η ελπίδα για το μέλλον.  Πηγαίνοντας πιο πίσω στο παρελθόν και συγκεκριμένα στο δεύτερο μισό των 90ς, συναντάμε τον John Welborn να έχει τους Wormwood (black/death metal) και να παίζει τα πάντα και να τραγουδά στο μοναδικό demo (1996) που δημιούργησε.

Ένας από τους πιο ψαγμένους μεταλλάδες στα 90ς στη Utah των Ηνωμένων Πολιτειών ήταν ο Dustin Mitchell.  Εκτός από μπασίστας, ήταν και co-webster στο utah-metal.com βοηθώντας μπάντες της περιοχής του. Και όλα αυτά σε μια περίοδο που το metal στην Αμερική, αν δεν ήταν νεκρό, ήταν εντελών ‘’υπόγεια’’ υπόθεση. Αρχές του 1999 δημιουργεί τους Katagory V, παίζοντας Power/Progressive Metal, ένα είδος προς εξαφάνιση στις αρχές των 00ς παγκοσμίως πλέον.

Πολλοί στην Ελλάδα και στην Ευρώπη γενικότερα λατρεύουμε την Αμερικάνικη σκηνή των 80ς. Ε έχει συμβεί και το αντίθετο.  Δηλαδή 2 φίλοι, ο κιθαρίστας Jerry Watt και ο μπασίστας Kit Carlson να έχουν βαρεθεί τη σκηνή του Los Angeles και να προτιμούν πιο πολύ τον Ευρωπαικό ήχο. Έτσι το 1982 αποφασίζουν και ξεκινούν τους Axehammer, όνομα που προυπήρχε της δημιουργίας. Σύντομα προστίθεται στην μπάντα ο drummer Mark Sky και οι πρόβες ξεκινούν. Πρώτο τραγούδι που δημιουργούν είναι το ομώνυμο Axehammer (με στίχους του Mark) και τον ήχο που θα ακολουθήσουν οι επόμενες συνθέσεις.

Είναι πολύ ωραίο πράγμα, ένα συγκρότημα να μην είναι απλά μια ομάδα επαγγελματιών μουσικών που ηθελημένα ή όχι, έχουν βρεθεί μαζί για να δισκογραφούν ή να περιοδεύουν. Μου θυμίζει Pop φούσκες και γενικότερα σύγχρονη μουσική βιομηχανία. Προτιμώ μετριότερα αποτελέσματα, φθάνει η μπάντα να είναι μια παρέα φίλων που ευχαριστιούνται να παίζουν μουσική και να έχουν κάποια κοινά. Δεν λέω, αν είναι μαζί για πολλά χρόνια, θα υπάρξει κορεσμός. Εδώ δεν αντέχουμε γονείς, αδέρφια, συζύγους για πολλά χρόνια, συνάδελφους μουσικούς θα αντέξουμε.