2018

Οι The Lust ιδρύθηκαν το 2002 από τον κιθαρίστα των Ρώσσων Dissector. Μαζί του από την  ίδια μπάντα ο πληκτράς και συνεργάτης του ενώ τα φωνητικά ανέλαβε εξ αρχής κοπέλα. Και εγένετο gothic metal. Αμέσως μετά από ένα demo (με το όνομα Last Embrace) υπογράφουν με τη Ρώσσικη Fono και κυκλοφορούν το ντεμπούτο ‘’Tangled’’ (2004). Στον επόμενο δίσκο τους ‘’My Dear Empiness’’ υπογράφουν με την ελληνική Sleaszy Rider Records, εταιρία που συνεργάζονται και στον επόμενο δίσκο τους. Από το 2010 και μετά η μπάντα συνέχισε να κάνει τα πάντα μόνη της, ακόμα να κυκλοφορεί μόνη της τους δίσκους της.

Οι Helix είναι μια Καναδική μπάντα που ιδρύθηκε το 1974. Δισκογραφικά ντεμπούταρε το 1979 σε hard rock ύφος και τόνους ενώ στα 80ς ο ήχος τους επιμεταλώθηκε και αγκαλλιάστηκε από το τότε κοινό. Ειδικότερα, το 1984, στον τέταρτο δίσκο τους, ‘’ Walkin' The Razor's Edge’’ το οποίο περιείχε το σινγκλάκι ‘’Rock You’’ που ακούστηκε σε κάθε συναυλία τους από τότε ενώ ραδιοφωνικοί σταθμοί και μπαράκια/κλαμπάκια το είχαν σε καθιερωμένο rotation.

Βγαίνουν μηνιαία πολλές κυκλοφορίες. Κανείς δεν προλαβαίνει ούτε να τις ακούσει, πόσο μάλλον να επενδύσει σε αυτές. Αν μάλιστα τα ακούσματα σου ποικίλουν, τότε πολλαπλασιάζεται ο χρόνος που θα χρειαστείς. Όλα αυτά για να καταλήξω ότι πολλές κυκλοφορίες δεν φτάνουν ποτέ στα αυτιά μας. Μια τέτοια είναι και το πρώτο ep των Αμερικανών Overt Enemy που μας το έστειλαν πρόσφατα αν και έχει βγει το 2018. Οι Τεξανοί επιδίδονται στο άθλημα του Thrash Metal με μέγιστη αγάπη στους Slayer των 90ς.

Βραζιλιάνικο deathgrind(core) από την Cogumelo Records. Για περάστε αυτοί που έχουν επαφή με τέτοια ακούσματα. Οι Stomachal Corrosion δεν είναι καμιά νέα μπάντα. Εικοσιεπτά χρόνια πριν ξεκίνησαν να μας βασανίζουν τα αυτιά. Όμως τα τελευταία 18 από αυτά, σιγή. Και ξαφνικά επανέρχονται και κυκλοφορούν το ομώνυμο δίσκο τους (11 Οκτώβρη από την , Greyhaze Records, το 2018 βγήκε μόνο στη Βραζιλία από την Cogumelo). Deathgrindcore όπως το μάθαμε στα 90ς από μπάντες σαν τους Agathocles, Extreme Noise Terror και Napalm Death.

Τους Ice Vinland τους είχα μάθει πριν πολλά χρόνια, όχι λόγω της μουσικής τους αξίας αλλά επειδή το αυτοχρηματοδοτούμενο ντεμπούτο τους (1998) ήταν πανσπάνιο και πανάκριβο. Έτσι, υποσυνείδητα, ήθελα να γνωρίσω τους Καναδούς που έπαιζαν Power Metal με θεματολογία βίκινγκς. Τελικά κατάφερα και το άκουσα λίγο καιρό αργότερο και η αλήθεια είναι ότι μου άρεσε πολύ. Τα χρόνια πέρασαν, κάποιες αλλαγές στην σύνθεση και το 2007 ξαναεμφανίζονται και πάλι στο προσκήνιο με το δεύτερο (και πάλι αυτοχρηματοδοτούμενο) τους δίσκο ‘’ Vinland Saga’’, συνεχίζοντας την ίδια θεματολογία.

Παιδιά που μπορούν να προφέρουν τη λέξη σκ’ρκα με απόλυτη άνεση, δεν θα δυσκολευτούν στη ζωή τους σε άλλα πράγματα. Οι Ecollapse είναι μια μπάντα από την Κοζάνη που ξεκίνησε την πορεία της από το 2007  και από τότε έχει αλλάξει ύφος, επιρροές και μέλη. Από το 2014 η μπάντα έχει κατασταλάξει σε όλα. Το τρίο (πλέον μετά την αποχώρηση του κιθαρίστα Παντελή Γκατζιαρη) των Παπανώτα Γιάννης στο μπάσο, Παπαστεργίου Παναγιώτη στην κιθάρα και φωνή και Θάνου Δημήτρη στα drums παίζει thrash/death,συνδυάζοντας το παλιομοδίτικο με το σύγχρονο metal.

Οι Saboter είναι μια heavy metal μπάντα από την Αθήνα και μάλιστα πολύ speedαριστή. Καθόλου περίεργο αν αναλογιστεί κανείς ότι οι δυο κιθαρίστες των thrashers Overcast αλλά και ο μπασίστας που προστέθηκε λίγο αργότερα, είναι πλέον μέλη των Saboter. Βέβαια ο Αντώνης ασχολείται αποκλειστικά με τα φωνητικά. Οι Saboter ξεκίνησαν με το τέλος των Overcast και μετά από ένα ep και ένα ευχάριστο ντεμπούτο, ήρθε η στιγμή να τους ακούσουμε ακόμα πιο βελτιωμένους στο  ‘’ Architects of Evil’’.

Αν μιλήσουμε για μια από τις πιο σημαντικές και μάλιστα υποτιμημένες heavy metal μπάντες της Ευρώπης, σίγουρα θα έπρεπε να αναφέρουμε τους Picture. Οι Ολλανδοί ξεκίνησαν την  ίδια εποχή με όλες τις N.W.O.N.H.M. μπάντες αλλά το ότι δεν ήταν από Αγγλία, μάλλον δεν τους βοήθησε ιδιαίτερα. Στην δεκαετία των 80ς κυκλοφόρησαν επτά δίσκους που αν τους ακούσετε θα αναρωτηθείτε για πολλά. Το σίγουρο είναι ότι θα βρείτε πολλά τραγούδια που θα λατρέψετε. Όπως και να χει, το 1987 ήρθε το τέλος, ενώ μια σύντομα επανασύνδεση στα 90ς δεν απόδωσε.

Τρίτος και τελευταίος δίσκος της σειράς επανακυκλοφοριών των Ελλήνων Innerwish που αποφάσισαν να προσφέρουν το πρώτο τους υλικό εκτός από cd και σε περιορισμένο αριθμό βινυλίου (300). Όλα αυτά μέσω της τωρινής εταιρίας τους, της Σουηδικής Ulterium Records που είναι δίπλα στη μπάντα κοντά μια δεκαετία. Ο τρίτος και πιθανότατα καλύτερος μέχρι τότε δίσκος των Innerwish βρίσκει τη σύνθεση της μπάντας δεμένη, με μοναδική αλλαγή αυτή στην θέση του drummer. Η μπάντα βρίσκεται στα ντουζένια της συνθετικά, οργώνουν συναυλιακά,  ακούγονται από πολλούς  περισσότερους και μάλιστα στο εξωτερικό.

Οι Innerwish  δεν υπήρξε η μπάντα που έβγαλε ένα-δυο καλούς δίσκους και έσβησε. Έχει σερί πέντε στα πέντε. Πηγαίνοντας πίσω στο παρελθόν για να παρακολουθήσουμε την επανακυκλοφορία του δεύτερου τους δίσκου, συνειδητοποιούμε ότι πιθανότατα να ήταν η πιο δύσκολη εποχή της μπάντας. Το ντεμπούτο αν και τρομερό σαν υλικό, δεν έκανε και καμιά τρομερή εμπορική επιτυχία. Και η μπάντα εκτός των δυο (και πιο βασικών μελών)  κιθαρίστων, αποχωρεί. Κάποια νέα μέλη εισχωρούν στη μπάντα και οι Innerwish βγάζουν το split με τους Reflection, έχοντας δυο νέα τραγούδια.