heavy metal

Chastain. Μια μπάντα που άφησε τα δικά της σημάδια στο πέρασμα του χρόνου πάνω στον βράχο που λέγεται Heavy Metal.  Οι λόγοι πολλοί, ας περιοριστούμε στους τρεις πιο βασικούς κατά την γνώμη μου. Καταρχήν ο ίδιος ο Chastain, ένας εξαίρετος κιθαρίστας, shredder από τους λίγους, από τις νέες μουσικές ιδιοφυίες που βγήκαν στα 80ς στην Αμερική και τους πήρε χαμπάρι ο τυπάς της Shrapnel Records.  Δεύτερον, το μικρόφωνο κρατούσε γυναικείο χέρι, από τα λίγα της εποχής άρα και ξεχώριζε άμεσα την μπάντα.

Στην έναρξη των 80ς γεννήθηκαν πολλές Heavy metal  μπάντες. Το γνωστό κίνημα στο Ηνωμένο Βασίλειο έβγαλε κάποια συγκροτήματα που θα οδηγούσαν τις εξελίξεις. Και στην υπόλοιπη Ευρώπη όμως γεννιόντουσαν σημαντικές μπάντες και ας μη έγιναν πολύ γνωστές.  Πηγαίνοντας στο Βέλγιο, θα γνωρίσουμε τους Ostrogoth. Η μπάντα ξεκίνησε πίσω στο μακρινό 1980 μαζί με τους Acid και Killer (λίγο αργότερο μπαίνουν στο παιχνίδι και οι Cyclone και Crossfire) και ένα χρόνο κυκλοφορούν το πρώτο τους demo με την τότε σύνθεση τους.

Από την Σπάρτη μας έρχονται οι Social Scream (ωραιότατο όνομα) και μουσικά κυμαίνονται στον ευρύτερο χώρο της heavy metal μουσικής.  Δεν μιλάμε για καμιά νέα μπάντα, ήδη έχουν μια δεκαετία ένσημα στο χώρο. Το ντεμπούτο τους κυκλοφόρησε το 2014 με τίτλο ‘’Epiclesis’’, μια ενδιαφέρουσα δουλειά που είχε περιθώρια βελτίωσης. Κάποιες αλλαγές στην σύνθεση και ο κιθαρίστας, συνθέτης και στιχουργός της μπάντας Βλάσης Διαμαντάκος συνέχισε το ταξίδι της μπάντας.

Το πόσες μπάντες εμφανίστηκαν στο δεύτερο μισό των 80ς ( άντε και αρχές 90ς) στην Αμερική και έπαιζαν από hard rock μέχρι thrash metal, πάντοτε με κοινό γνώμονα τον Χριστιανικό στίχο, είναι θέμα συζήτησης αλλά και ακροάσεων μιας και βγήκαν και πολύ ωραία πράγματα. Μια τέτοια μπάντα είναι και οι Rage Of Angels. Πιθανότατα να το ψυλλιαζόσουν από το όνομα της μπάντας  ή από το εξώφυλλο που υποδηλώνει τη μάχη του Καλού με του Κακού πάνω στη Γη.

Κάπως έτσι μοιάζει ο χώρος στα Λιπάσματα στην Δραπετσώνα. Ένα λιμανάκι με σκουριασμένα πλοία, ερείπια παλιών εποχών, που αν είχαν φωνή, και τι δεν θα μας έλεγαν. Πριν πάμε εκεί μας υποδέχεται ένα φουγάρο, ένας μακρύς διάδρομος, μέσα σε ένα μέρος ξεχασμένο που η ανάγκη για μια πιο όμορφη ζωή το μετέτρεψε σε ένα περίεργο μεν, με άγρια ομορφιά δε πάρκο. Εκεί πριν την θάλασσα στέκει ένα θεατράκι. Και εκεί ο δήμος Κερατσινίου/Δραπετσώνας διοργανώνει για δεύτερο συνεχόμενο Καλοκαίρι το «Λιπάσματα 2018: Φεστιβάλ στη θάλασσα». 

Η Ινδία είναι μια τεράστια χώρα με υπερπληθυσμό αλλά στο παιχνίδι του Heavy Metal είναι πολύ πίσω, όπως και οι περισσότερες μη Ευρωπαικές και Αμερικάνικες χώρες με ελάχιστες εξαιρέσεις. Όπως και να χει, τα τελευταία χρόνια έχουν μπει και αυτοί (οι Ινδοί) στο παιχνίδι, σαν ακροατές αλλά πλέον και σαν συγκροτήματα. Η αλήθεια είναι ότι οι περισσότερες μπάντες που γνωρίζω από εκεί έρχονται από τον πιο ακραίο χώρο ενώ παραδοσιακό Heavy Metal παίζουν ελάχιστες, όπως οι νεαροί Falcun που θα παρουσιαστούν παρακάτω.

Ταξιδεύουμε Κολομβία να γνωρίσουμε τους Axe Steeler που κατάγονται από εκεί. Δημιουργήθηκαν στις αρχές του 2015, επηρεασμένοι από το κλασσικό Heavy Metal. Να αναφερθεί ότι πολλά μέλη της μπάντας έπαιζαν στους Heavy Madness, μια heavy metal μπάντα που τραγουδούσε στη μητρική τους γλώσσα και κατάφερε να βγάλει και ένα δίσκο πριν την διάλυση τους.Η πρώτη τους δουλειά ήταν το ep ‘’ Back to the Stage’’ του 2016. Το ep  περιείχε 3 τραγούδια και μας έδινε μια πρώτη γεύση του τι εστί Axe Steeler.

Συντονιστείτε απόψε στην εκπομπή “This Is Heavy Metal” στις 22:00 για να ακούσετε το 1^ο από τα 2 μέρη του αφιερώματος στην Ολλανδική Heavy Metal σκηνή της δεκαετίας του 80.

Ακολουθούν μερικά από τα συγκροτήματα που θα μεταδοθούν στο αποψινό αφιέρωμα
Allied Forces, Anguish, Angus, Assassin, Atomic Rock, Avalon...

Όλοι οι δρόμοι σήμερα οδηγούν σε Γαλλικό Heavy Metal των 80ς. Δεν ξέρω το λόγο, απλά συνέβη. Ξέθαμα μιας μπάντας με περίεργο όνομα, τους Satan Jokers. Γενικότερα πολλές μπάντες της Γαλλίας τα πήγαν πολύ καλά στη χώρα τους μιας και χρησιμοποιούσαν τη μητρική τους γλώσσα αλλά δεν κατάφεραν να κάνουν διεθνή καριέρα. Και όταν λέμε καμία, ΚΑΜΙΑ. Κάποιες ακούστηκαν εξωτερικό, κάποιες λατρεύονται ακόμα και σήμερα από λιγοστό κόσμο, αλλά καμιά δεν έκανε κάποια τρελή εμπορική επιτυχία, παγκόσμιες περιοδείες και ανάλογα ευτυχήματα. Πάντως οι περισσότερες ήταν μπαντάρες.