Γνωρίζετε τους Αμερικανούς Overkill;Φυσικά. Τους Αυστριακούς speedsters Maniac; Πιθανόν. Τους Βέλγους speed/thrashers Warhead; Ίσως. Τους Αμερικανούς glamsters Poison; Εννοείται. Τι κοινό έχουν αυτές οι τέσσερις μπάντες; Καμιά εκτός του ότι είχαν ονοματίσει τις μπάντες τους (την ίδια περίοδο) με μια άλλη, Γερμανική μπάντα, που τελικά κατέληξε να βαπτιστεί το 1986 Paradox.
Μια μπάντα που ξεχώρισε τα τελευταία χρόνια και μάλιστα έρχεται από μια χώρα που θεωρείται μη υπολογίσιμη μεταλλική δύναμη, την Ισλανδία, είναι οι Sosltafir. Λογικό, όταν όλη η Ισλανδία ξεπερνά με το ζόρι τις 300.000 κατοίκους, πόσους μεταλλάδες και πόσες μπάντες να παράγει. Οι Solstafir, δημιουργημένοι στην πρωτεύουσα της χώρας, Ρέικιαβικ το 1995, ξεκίνησαν να παίζουν αρκετά σκληρά, παρόλο που το όνομα τους φέρνει σε κάτι πιο γλυκό και θετικό (solstafir=εκτεινόμενες ηλιαχτίδες). Απόγονοι των Βικινγκς είναι, λογικά να παίζουν και να γράφουν σαν και γι αυτούς.
Thrash και Αμερική. Δεύτερο μισό των 80ς. Ένα και ένα τα συγκροτήματα με κυκλοφορίες που άφησαν εποχή. Και ας σε ξέβραζε η Bay Area. Οι Καλιφορνέζοι Forbidden Evil ξεκίνησαν το 1985 και μέχρι το 1987 που συντόμευσαν το όνομα τους στο απλούστερο Forbidden, πήραν μέρος στην συλλογή της Αμερικάνικης εταιρίας Restless, ‘’ Eastern Front: Live at Ruthie's Inn’’ το 1986 με το τραγούδι ‘’March Into Fire’’ καθώς και κυκλοφόρησαν έξι τρομερά demos.
Αύγουστο του 1979 γεννήθηκα. Αδιάφορο σε όλους. Δυο μήνες νωρίτερα όμως, κάπου στο Σακραμέντο, ο κιθαρίστας Jeff Jones και ο τραγουδιστής Tim Raynor-Allwein δημιουργούν τους St. Elmo’s Fire. Μέσα στο καλοκαίρι προστίθενται ο ντράμερ Alan Kreutzer και ο μπασίστας Steve Raynor. Άρχισαν να παίζουν ζωντανά στα πανεπιστήμια της περιοχής, σε κάθε μπαρ, από τα πιο άγνωστα μέχρι τα πιο γνωστά, ανεβαίνοντας σκαλί με σκαλί το ύψωμα της δόξας. Τα πρώτα demos τους έγιναν ανάρπαστα.
Ένα από τα δισκάκια που ζορίστηκα πιο πολύ να αποκτήσω, είναι αυτό των Καναδών Messiah Force. Με άθλια διανομή από την εποχή τους, πλέον δυσεύρετο, ακριβό και πιθανότατα και bootleg. Αφού ξεπεράστηκαν όλα τα παραπάνω εμπόδια, το ντεμπούτο και μοναδικός δίσκος των Messiah Force, το ‘’The Last Day’’ βρέθηκε πριν ολίγων ετών στα χέρια μου. Καναδοί, αλλά χωρίς προοδευτικά και ιδιαίτερα τεχνικά στοιχεία. Ταχύτατο Power Metal με γυναικεία φωνητικά στο μαγικό έτος 1987. Δυο χρόνια πριν μια νεαρή παρέα από μια μικρή πόλη στο Quebec είχαν δημιουργήσει τη μπάντα.
Ας ξεκαθαριστεί ότι εδώ δεν μιλάμε-γράφουμε για τους γνωστούς (γκούχου-γκουχ) Γερμανούς Squealer που από τις τάξεις τους πέρασαν οι Tobias Exxel (Edguy), Gus Chambers R.I.P.(Grip Inc.), Mike Terrana (Rage) και αρκετούς άλλους μουσικούς. Εδώ μιλάμε για τους Γάλλους Squealer, γνωστούς και ως D.F.R. από το ομώνυμο ντεμπούτο τους. D.F.R. σημαίνει Drinking, Fucking, Rocking και από τι καταλαβαίνετε, στιχουργικά δεν την έψαχναν και πολύ. Ευτυχώς το μουσικό τους κομμάτι ήταν πολύ καλύτερο.
Ο 47χρονος Σουηδός Peter Tägtgren είναι ένας από τους πιο γνωστούς metal παραγωγούς των τελευταίων 2 δεκαετίων, ιδιαίτερα στο χώρο του ακραίου. Αν και έχει συμμετάσχει σε διάφορα projects, δικά του (Pain/The Abyss) ή άλλων (Bloodbath/War/Lock Up), ανέκαθεν το μουσικό όχημα που είχε και τον έκανε γνωστό είναι οι Hypocrisy. Η ιστορία των Hypocrisy ξεκινά πίσω στο 1990 όταν ο νεαρός Peter γύρισε στη Σουηδία από την Αμερική (και πιο συγκεκριμένα την Φλόριντα) όπου είχε υπάρξει για ένα πολύ μικρό διάστημα μέλος των Malevolent Creation.
Αναμφισβήτητα, οι Raven είναι ένα από τα πιο γνωστά συγκροτήματα του N.W.O.B.H.M.,μετά τα ‘’καυτά’’ ονόματα που πούλησαν χιλιάδες κόπιες και υπάρχουν ακόμα και τώρα. Η μπάντα δημιουργήθηκε το 1974 από τα αδέρφια Gallagher, ο John σε μπάσο/φωνή και ο Mark στις κιθάρες. Στα πρώτα τους χρόνια υπήρχε και ένας δεύτερος κιθαρίστας ενώ η θέση του drummer άλλαζε μέχρι και το 1979 που προστέθηκε στην μπάντα ο Rob ‘’Wacko’’ Hunter, χρονιά που έφυγε ο έτερος κιθαρίστας.
Και οι …Άσημοι έχουν ψυχή. Και δικαίωμα να περηφανεύονται για το όποιο υλικό έχουν κυκλοφορήσει αν είναι καλό και ας μην τους έχουν ακούσει ούτε οι μανάδες τους. Πεταγόμαστε Γερμανία στα τέλη των 80ς όπου μια παρέα πιτσιρικάδων αποφασίζουν να παίξουν την αγαπημένη τους μουσική, metal. Οι εποχές για τη συγκεκριμένη εποχή έχει αγριέψει και τα παιδαρέλια μεγαλώνουν με σκληρό, τευτονικό Power Metal και Thrash μιας και η χώρα τους έβγαλε δεκάδες τεράστιες μπάντες σε αυτό τον ήχο.
Μπορεί η Γαλλία να μην πρωτοστάτησε στα τεκταινόμενα του heavy metal των 80ς αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν βγήκε εξαιρετικό υλικό από την μήτρα της. Το αντίθετο. Νομίζω ότι σημαντικότατος λόγος στη μη διάδοση των εκπροσώπων της ήταν ότι προτίμησαν (ή δεν γνώριζαν αγγλικά όπως και οι περισσότεροι μεταλλάδες των 80ς) την δική τους γλώσσα.