monument

Cerebus-Too Late to Pray

Ο σοφός μεταλλάς γέροντας λέει την εξής έκφραση. Όποια πέτρα και να γυρίσεις στην Αμερική, σε οποιαδήποτε πολιτεία , θα βρείς μια άγνωστη μπάντα που αξίζει.  Ειδικά στο δεύτερο μισό των 80ς και το πρώτο μισό των 90ς, κάθε γειτονιά είχε μεταλλικές παρέες που παίζανε στα γκαράζ των γονιών τους και στις pubs των πόλεων τους. Πολλές έμειναν σε μια ντέμο κασέτα, άλλες έφτασαν μέχρι την κυκλοφορία δεκάδων δίσκων με πολυεθνικές. Και οι περισσότερες κάπου ανάμεσα. Οι Cerebus εμφανίστηκαν σαν μπάντα στη Βόρεια Καρολίνα το 1984.

Ulan Bator-Cut

Ulan Bator. Εκτός από το όνομα της πρωτεύουσας (η πιο κρύα σε όλο τον κόσμο) της Μογγολίας που είναι χτισμένη σε υψόμετρο 1350 μέτρα είναι και το όνομα μιας Prog Metal μπάντας από τη Γερμανία. Η προτίμηση ενός τέτοιου αντιεμπορικού και άγνωστου ονόματος για το ζεστό, τευτονικής κοπής  προοδευτικό ήχο του τους άφησε παντελώς άγνωστους στον περισσότερο κόσμο. Φταίει βέβαια και το ότι το μοναδικό τους άλμπουμ ‘’Cut’’ κυκλοφόρησε αυτοχρηματοδοτούμενα σε μια εποχή (1997) που το Ευρωπαικό prog ζούσε μεγάλες στιγμές και η διαφήμιση τους προσσέγιζε πολύ κόσμο.

Talas ‎– Sink Your Teeth Into That

Εύχομαι πολλοί από εμάς να γνωρίζουν τον Billy Sheehan, έναν από τους καλύτερους Αμερικάνους μπασίστες. Γεννήθηκε το 1953 και έπαιξε με αρκετές μπάντες και σόλο καλλιτέχνες όπως οι Talas, Steve Vai, David Lee Roth, Mr Big έτσι ώστε να πάρουμε μια γεύση της μουσικής καριέρας του. Έχει ψηφιστεί σαν ο καλύτερος ροκ μπασίστας από το περιοδικό ‘’Guitar Player’’  πέντε φορές εξαιτίας του ηγετικού του παιξίματος μέσα στις εκάστοτε συνθέσεις και του πλούσιου ρεπερτορίου στον τρόπο εκτέλεσης του.

Chryztyne-Tales of Paradise

Αυτές τις μέρες της κλεισούρας, ο καθένας μας βρίσκει τρόπους να περνά την ώρα μέσα στο σπίτι του. Προσωπικά ξεψαχνίζω την δισκοθήκη μου και νοσταλγώ. Κάθε αγορά-απόκτηση-ανακάλυψη-ακρόαση μου φέρνει το μυαλό διάφορες ιστορίες. Νοσταλγία.Σαν να ανοίγεις ένα φωτογραφικό άλμπουμ και να κοιτάς τον εαυτό σου τα παλιότερα χρόνια. Το ένα από τα δισκάκια που έβγαλα και άκουσα ήταν το ‘’Tales Of Paradise’’ των Chryztyne. Ένα κοριτσάκι με το σκυλί για εξώφυλλο μου θύμισε την όλη διαδικασία αυτού που έκανα.

Arghoslent-Galloping Through the Battle Ruins

Αγαπάμε τον καλλιτέχνη ή το καλλιτέχνημα; Μπορείς να ευχαριστηθείς τις βουβές ταινίες του Charlie Chaplin ενώ ξέρεις ότι πιθανότα ήταν παιδεραστής ή τέλοσπάντως σκληρός απέναντι στο γυναικείο φύλο. Μπορεί να απολαμβάνεις Burzum όταν ξέρεις ότι το πρόσωπο πίσω από αυτό έχει iq ραδικιού; Άπειρα τα παραδείγματα σε όλες τις τέχνες και εννοείται ότι δεν λείπουν τα παραδείγματα στη Metal μουσική. Άνθρωποι σε μπάντες που έχουν βγάλει τρομερούς δίσκους και είναι χαζοί, διακινιτές ναρκωτικών ουσιών, δολοφόνοι, απατεώνες, ρατσιστές, φανατικοί θρησκειών και αμέτρητα άλλα παραδείγματα.

Hibria-Defying the Rules

Το να είσαι από την Βραζιλία και να μην παίζεις ακραίο Metal είναι σίγουρα δύσκολο θέμα. Ελάχιστες μπάντες που παίζουν heavy/power metal έκαναν πασίγνωστο το όνομα τους. Είτε λόγω προφοράς, είτε Λόγω σκηνής, είτε δυσκολίας ανεύρεσης συμβολαίου. Αν έπαιζες thrash/death, είσαι καλυμμένος. Αν όχι, καλή τύχη. Λαμπρές εξαιρέσεις οι Viper, Steel Warrior και Stress (όχι ότι έκαναν κάποιο όνομα) και φυσικά οι Angra. Μια παρέα εικοσάχρονων από το Porto Alegre ξεκινά τη δική τους μπάντα, τους Hibria. Είμαστε στο 1996 και τα παλικαράκια παίζουν  power metal που κοιτά Ευρώπη μεριά.

Vermin-Plunge into Oblivion

Οι Vermin είναι σαν το μικρό αδερφάκι των Entombed. Από την ίδια οικογένεια (Σουηδία), το μικρό να παίζει με τα παιχνίδια του μεγαλύτερου και να επηρεάζεται από τις αποφάσεις ζωής που έκανε το μεγαλύτερο παιδί. Τι ακριβώς συνέβη δηλαδή; Οι Vermin δημιουργήθηκαν το 1991, την εποχή που οι Entombed έβγαζαν τον καλύτερο τους δίσκο (Clandestine μωρε!!). Έπαιζαν τυπικό Σουηδικό death metal, στα ίχνη των προαναφεθέντων.

Jacobs Dream-Demo '96

Δεν είναι λίγες φορές που ένα demo μιας μπάντας είναι ότι καλύτερο κυκλοφόρησαν σε ολόκληρη τη δισκογραφία τους, σε ολόκληρη την ιστορία τους. Ατελείωτα τα παραδείγματα. Και είναι μεγάλη υπόθεση να λατρεύεις τη μουσική μέσα από ένα σύνηθες μέτριο ήχο. Αυτό ίσχυε βέβαια πιο πολύ για τις μπάντε των 80ς που έκαναν τις ηχογραφήσεις σε  ‘’ελαχιστοκάναλα’’ στούντιος. Πλέον ακόμα και τα demos έχουν καλό ήχο. Ας μην μακρυγορώ με παραδείγματα και ας μπω στην ουσία εξυμνώντας ένα από τα αγαπημένα μου demos που θα το ζήλευε το κάθε συγκρότημα, παλιό ή καινούριο.

Y & T-Mean Streak

Κάποιες μπάντες τις ακούγαμε χθές, θα τις ακούσουμε και σήμερα. Πιθανότατα και αύριο διότι αξίζουν και μας ανεβάζουν το κέφι. Συνειρμός.... Yesterday And Today. Y&T δηλαδή, όπως το όνομα μιας Αμερικάνικης hard rock/heavy metal μπάντας που ιδρύθηκε το 1974 όταν προσχώρησε ο κιθαρίστας Dave Meniketti στην ανώνυμη μπάντα διασκευών των τριών (τότε) συμπαικτών του στο Oakland της Καλιφόρνιας. Το όνομα της μπάντας αποφασίστηκε όταν ψάχνανε όνομα πριν δώσουμε την πρώτη τους συναυλία και στο πικάπ έπαιζε το ‘’ Yesterday And Today’’ των The Beatles.

Risk-The Reborn

Μια φορά και ένα καιρό (τέλη δεκαετίας 60ς) υπήρχαν οι Faithful Breath που γεννήθηκαν από τις στάχτες των The Magic Power. To 1974 ντεμπούταραν παίζοντας  ακόμα prog rock ενώ σταδιακά στους δίσκους που κυκλοφόρησαν στα 80ς ο ήχος τους σκλήρυνε πάρα πολύ. Τραγουδιστης, κιθαρίστας και βασικός συνθέτης της μπάντας ο Heinz ''Heimi'' Mikus. Το 1982 την θέση πίσω από τα drums παίρνει ο Jürgen Düsterloh και κυκλοφορούν ένα χρόνο αργότερα τον τέταρτο δίσκο τους ‘’ Hard Breath’’. 1985 και το μπάσο αναλαμβάνει ο Peter Dell και η μουσική τους είναι πλέον καθαρά heavy metal.

Copyright 2024. All Right Reserved.