1997

Διαβάζεις Epic και στο μυαλό σου έρχονται ο κλασσικές heavy metal μπάντες. Διαβάζεις Epic Death Metal και πιθανότατα να σκεφτείς τους Bolt Thrower. Και ναι, το αξίζουν και τους ταιριάζει, και σαν μουσική και σαν στίχο. Κάποια άλλη μπάντα να δικαιούται αυτό το προσωνύμιο; Οι αρχαίοι Amon Amarth και Unleashed. Ναι. Άλλοι; Σίγουρα οι Βέλγοι Caducity  που όχι μόνο το death metal τους είχε αυτό το επικό στοιχείο στην μουσική, μα πόσο μάλλον όταν μιλάμε για ένα τρομερό επικό στιχουργικό concept που διάρκεσε δυο δίσκους.

Δεν φτάνει που έχουμε μια πληθώρα νέων, Ελληνικών συγκροτημάτων που κυκλοφορούν εξαιρετικούς δίσκους, έχουμε και την επιστροφή βετεράνων που όχι μόνο προσέφεραν τρομερές δουλειές στα λίθινα χρόνια αλλά δείχνουν με άνεση ότι μπορούν να συνεχίσουν ανάλογα και στο σήμερα. Αφορμή για τον παραπάνω πρόλογο, οι Αθηναίοι On Thorns I Lay (με το καταπληκτικό όνομα για το ύφος τους, doom/death metal).  Η ιστορία τους ξεκινά πίσω στο 1992, σαν Paralysis έχοντας ένα demo και ένα split με τους Έλληνες blacksters, Legion Of Doom.

Μια φορά και ένα καιρό (1990), στην Σουηδία ;κάποιοι πιτσιρικάδες δημιούρηγσαν τις δικές τους μπάντες με σκοπό να παίξουν Death Metal, αλλά πολύ, πολύ μελωδικότερο από τους Αμερικανούς ή Άγγλους φίλους τους. Είχαν την μελωδία στο αίμα τους, ακόμα και οι πιο σκληρές από τις Σουηδικές μπάντες, κάποια στιγμή έγιναν πολύ μελωδικότερες. Πάντοτε υπάρχουν (και θα υπάρχουν)οι εξαιρέσεις αλλά αυτό ίσχυε σε μεγάλο βαθμό για τον μέσο όσο.

Heavy Metal και φανταστική λογοτεχνία. Πολλές φορές μουσικοί έχουν συνταιριάξει στίχους αλλά και μουσικές συνθέσεις με βάση κάποιο βιβλίο.  Στην Ιταλία, κάποιοι πιτσιρικάδες φίλοι από την μικρή πόλη του Piombino  δημιουργούν τους Domine το 1983. Η αγάπη τους για την ηρωική φαντασία διακρίνεται από το πρώτο τους demo, με αντίστοιχους στίχους, εξώφυλλα, ήχο. Οι ιστορίες του Moorcock τους κερδίζουν και ο Elric του  Melniboné γίνεται ο βασικός ήρωας και χαρακτήρας των μελλοντικών ιστοριών-στίχων στις συνθέσεις και στα εξώφυλλα τους.

Έχω αραδιάσει εισιτήρια από συναυλίες που έχω παρακολουθήσει στο παρελθόν και νοσταλγώ. Πέφτω πάνω σε μια που κάτι δεν μου κάθεται καλά.Νο.2751.  13 Σεπτεμβρίου (1997 ή 1998;, Stratovarius, Conception και Elegy στη Θεσσαλονίκη. Τιμή 2000δρχ. Έναρξη 19:00.  Και σκάνε οι μνήμες. Και η θλίψη ότι ΠΟΤΕ δεν είδαμε τους Conception διότι το διέλυσαν εκείνη την εποχή. Οι Νορβηγοί μας άφησαν τέσσερα αριστουργήματα παρακαταθήκη που θα μνημονεύονται στον αιώνα τον άπαντα αλλά πάντοτε νιώθαμε ότι μας χρωστούσαν και τους χρωστούσαμε. Και έτσι, λίγους μήνες πριν, μας ανακοίνωσαν την επανασύνδεση τους.

Σέβομαι ιδιαίτερα την δισκογραφική πορεία των Γερμανών Power Metallers Brainstorm. Όμως ακόμα και τώρα εξακολουθώ να ακούω με περισσότερο ενδιαφέρον τους δυο πρώτους δίσκους τους που έλειπε από τη μπάντα ο Andy B. Franck αλλά και τους Ivanhoe και τους τρεις πρώτους δίσκους τους που τραγουδούσε εκεί. Περίεργο από τη μια αλλά αλήθεια όσο δεν πάει. Οι Ivanhoe ξεκίνησαν πίσω στο 1986, δανειζόμενοι το όνομα τους από τη νουβέλα του Sir Walter Scott.

1990.  Οι Dream Theater έχουν κυκλοφορήσει το ντεμπούτο τους, και πλέον περνούν από οντισιόν επίδοξους τραγουδιστές που θα πάρουν την θέση του Charlie Dominici. Νικητής ο Καναδός James LaBrie που κέρδισε την θέση ανάμεσα σε 200 άτομα. Πριν από αυτό όμως, ο James LaBrie τραγουδούσε σε αρκετές μπάντες με καλύτερη από όλες να θεωρούνται οι  Winter Rose,  μια πιο hard rock/metal μπάντα με κιθαρίστα τον επίσης Καναδό Richard Chycki.

Το Black Metal, ορθοπόδησε, έγινε έφηβο και προκάλεσε στη Νορβηγία. Όλα αυτά στο πρώτο μισό της δεκαετίας των 90ς. To 1994, κάποιοι Mayhem κυκλοφορούσαν το άσμα τους ‘’ De Mysteriis Dom Sathanas’’ και κάποιοι Darkthrone το ‘’ Transilvanian Hunger’’, ακατέργαστο Black Metal. Yπήρχαν όμως και κάποιοι Emperor που έπαιζαν το ίδιο μαυρομέταλλα, αλλά πιο επιβλητικά, πιο ατμοσφαιρικά και έβγαζαν το In The Nightside Eclipse όπως και κάποιοι Obtained Enslavement που ντεμπούταραν με το ‘’Centuries Of Sorrow’’. Ας μείνουμε στους πιο άγνωστους.

Αν και οι Kampfar ήταν, είναι και θα είναι η μπάντα του Dolk, στα πρώτα τους χρόνια ήταν υπόθεση δυο ατόμων, του ίδιου και του Thomas. Από το 1994 που δημιουργήθηκε η μπάντα, τα ετερόκλητα γούστα αυτών των δυο, έδωσαν αυτόν τον χαρακτηριστικό ήχο και προσωπικότητα στην μπάντα. Ο Dolk ήταν ο blackster της υπόθεσης, ο Thomas ο πιο κλασσικομέταλλος όπως και αγαπούσε την παραδοσιακή μουσική.

                Άλλαξαν αρκετά ονόματα μέχρι να καταλήξουν στο μεγάλο αλλά και αντιπροσωπευτικό Eternal Tears Of Sorrow. Βλέπεις, τα προηγούμενα χρόνια (1991-94) έπαιζαν σε πιο thrash ήχους. Είχαν άλλο τραγουδιστή, είχαν drummer κτλ. Το 1994, άλλαξαν όνομα διότι και ο ήχος τους μεταλλάχτηκε. Το death metal τους παραήταν μελωδικό ενώ οι στίχοι μελαγχολικοί και στενόχωροι. Δυο demos, από το οποίο το δεύτερο (Bard's Burial) περιέχει τρία τραγούδια,τα οποία τα συναντάμε και στο ντεμπούτο.